Claudy (54) en Wily (54) Erinkveld wonen in Geesteren (Gld.) Met hun zoon Dennis hebben ze een v.o.f. met 80 melkkoeien en een melktap en beleefboerderij waarmee ze allerlei activiteiten aanbieden. www.demelktap.nl BoerenlevenAchtergrond

‘Bij een nieuwe trekker is het vaak 2 tegen 1’

Samen wonen en werken op hetzelfde erf, wat doet dat met de relatie tussen man en vrouw? Wily en Claudy Erinkveld vertellen wat het voor hen betekent.

Claudy (54) en Wily (54) Erinkveld ­wonen in Geesteren (Gld.). Met hun zoon Dennis hebben ze een vof met 80 melkkoeien en een melktap en beleefboerderij waarmee ze allerlei activiteiten aanbieden.

Wily

“Vroeger was ik erg verlegen, helemaal naar vrouwen toe. Ik had een oogje op Claudy, maar wist niet hoe het aan te pakken. Daar heeft een vriend bij geholpen. Ik was wel bezig met de vraag of ze op een boerderij zou willen wonen, maar dat bleek helemaal geen probleem. Ook haar ouders zijn altijd enthousiast en geïnteresseerd geweest.”

“Toen we verhuisden naar deze locatie, stopte ze met haar eigen baan en kwam ze helemaal thuis. Dat vond ik prettig, en er lag genoeg werk. Toen ze later aangaf ook iets voor zichzelf te willen, dacht ze eerst aan een winkeltje met hobbyartikelen. Tot ze op televisie iets over een melkdrive zag. We zijn samen gaan kijken en op de terugweg besloten we: dat is iets voor ons. Korte tijd later stond ‘ie er. Zo zijn we, we kunnen snel beslissen want anders is een ander je voor.”

“Uiteindelijk kwam er boerengolf bij en gaandeweg nog meer activiteiten. Dat past goed bij ons, we zijn allebei sociaal en het contact met allerlei andere mensen vinden we erg leuk. Als hier groepen komen, bijvoorbeeld om te golfen, zijn ze altijd vrolijk. Dat neem je dan zelf ook over. Overigens ben ik zelf een fanatiek boerengolfer.”

‘Soms praat ik te veel, dan corrigeert ze me met een schop onder tafel’

“Claudy en ik hebben echt een klik met elkaar. Ik heb graag iemand waar ik tegenaan kan praten en zij biedt een goed luisterend oor. Soms praat ik te veel, dan corrigeert ze me met een subtiele schop onder tafel. Ik vraag ook altijd naar haar mening, wil weten of ik iets over het hoofd zie. Ik heb wel graag gelijk, maar als ik eens fout zit, geef ik dat ook toe. Over veel dingen denken we trouwens hetzelfde. Alleen over eten niet. Ik eet heel langzaam, zij juist snel. Ik kan als ik druk ben ook makkelijk een keer overslaan, zij niet. Soms heeft ze lekker gekookt en kom ik te laat aan tafel. Dat vindt ze dan niet leuk, nee.”

“Ergens alleen naartoe gaan, doe ik niet graag, ik vraag bijna altijd of ze met me mee gaat. Toen ik de organisatie van het NK Boerengolf op me nam, moesten we sponsoren zien te krijgen. Ik ben overal persoonlijk langs geweest en zij was erbij. Dat heeft positief gewerkt, zeker weten. Verder is ze bij alle bedrijfsbesprekingen en gaat ze met me mee voor het regelen van de Gecombineerde opgave. Niet dat ik onzeker ben, maar een paar extra ogen en oren is gewoon prettig.”

Claudy (54) en Wily (54) Erinkveld.  - Foto: Joris Telders

Claudy (54) en Wily (54) Erinkveld. – Foto: Joris Telders

Claudy

“Mijn ouders hadden een bakkerij in Ulft en daar hielp ik veel mee in de winkel. Wily woonde vlakbij en op school zat hij een klas boven mij. Pas later, een keer tijdens de kermis, sloeg de vonk over. In 1990 trouwden we.”

“Met de boerderij bemoeide ik me destijds niet. Ik had een baan bij een accountantsbureau en bleef mijn ouders helpen in de winkel. Pas toen het bedrijf plaats moest maken voor industrie en we verhuisden naar waar we nu zitten, ben ik fulltime boerin geworden. Wily zou hier anders overdag alleen zitten, dat vonden we niks.”

“Dat ik ineens volledig thuis kwam, ging heel soepel. Het was niet zo dat Wily er een kapitein bij kreeg op het schip. Zijn vader was in Ulft blijven wonen en kwam niet meer elke dag, er was dus werk zat voor twee mensen. Ik pakte alles aan, kalfjes voeren, de administratie, melken, voeren en ik leerde trekkerrijden. Wily vond het belangrijk dat ik wist hoe alles reilde en zeilde voor als er met hem iets zou gebeuren.”

“Elke ochtend tijdens het ontbijt hebben we overleg. We kunnen goed samenwerken. Hij praat wel meer dan ik en soms bedenkt hij dingen waarvan ik me afvraag: hoe gaan we dat dóen? Zoals een paar jaar terug met het NK Boerengolf op ons bedrijf. De organisatie deed hij, de catering bleek voor mij. Maar iedereen hielp mee en achteraf kan ik zeggen dat het ontzettend leuk was.”

‘Hij wil graag gelijk hebben, maar hij vraagt wel altijd mijn mening’

“Wily wil graag gelijk hebben, maar hij vraagt wel altijd mijn mening. Als ik het een keer niet met hem eens ben, dan doet hij daar ook wat mee. Alleen bij de aanschaf van een nieuwe trekker is het vaak 2 tegen 1: ik geef aan dat het te duur of niet nodig is, hij en onze zoon denken er meestal anders over. Vorig jaar konden we het niet eens worden. Toen werd het een tweedehands koop-leasetrekker. Wily vond dat eerst maar niks, maar is er nu toch heel blij mee.”

“Toen hij aangaf zich voor het CDA kandidaat te stellen voor de gemeenteraad, had ik mijn twijfels. Ik voorzag dat er dan nog meer werk op mijn schouders terecht zou komen. Maar hij wist me te overtuigen dat nu het beste moment was om mee te doen met de verkiezingen. Hij is gekozen en binnenkort is de formatie. Ik weet nog niet precies hoe we het oplossen met het werk, maar daar komen we wel uit.”

Dit artikel is te lezen in Boerderij 32 van dinsdag 8 mei en is onderdeel van de rubriek Man & Vrouw.

Beheer
WP Admin