23 jaar geleden: Regeling bleek toch niet handig

De regeling zou met terugwerkende kracht op 1 januari ingaan. De regel hield globaal in dat mensen met recht op een uitkering 4 weken per jaar in de agrarische sector mochten werken zonder dat ze voor werknemersverzekeringen hoefden te betalen.

Seizoenswerk in asperges. – Foto: Bert Jansen

Putten uit bredere groep werklozen

Boeren die veel werkten met seizoensarbeid, konden met de nieuwe regeling voor losse arbeid putten uit een bredere groep werklozen. De regeling repte over ‘scholieren, studenten en huisvrouwen’. Met betrekking tot deze laatste groep betekende het voorstel voor de werkgever, de boer in dit geval, dat hij de premie voor de werknemersverzekering moest voorschieten maar deze vervolgens terug kon vragen bij het wachtgeldfonds van de agrarische sector. De overheid meende dat dit aantrekkelijk was maar die gedachte zat ernaast. Boeren hadden helemaal niet zoveel trek in het voorschieten van dergelijke bedragen.

Veel onduidelijkheid

Verder was het niet duidelijk of de werkgever verplicht was het seizoenwerk eerst aan een uitkeringsgerechtigde aan te bieden. Evenmin was duidelijk of de uitkeringsgerechtigde verplicht was het aangeboden werk op de boerderijen aan te nemen. En als de verdiensten van het seizoenwerk gekort zouden worden op hun WW-uitkering, dan was bij voorbaat te voorspellen dat mensen niet in de rij zouden staan.

Afschaffing

Bij andere bedrijfstakken ontstond irritatie: waarom gold als het ging om de loonheffing de regeling voor iedere ondernemer, terwijl voor de werknemersverzekeringen de regeling zich beperkte tot alleen de agrarische sector?

Een jaar na het ingaan van de regeling, werd hij weer geschrapt. Hij bleek voor de agrarische sector toch niet uitvoerbaar.