1961: Handig, dat touw om de kop van de koe

Zo is het gras ruiger, langer en kruidenrijker, op het prikkeldraad staat geen stroom en de koeien hebben hoorns. Dat verwijst naar het grupstalsysteem waarbij de dieren stonden aangebonden. Rangordegevechten waren daardoor niet mogelijk, de hoorns konden dan ook geen kwaad. Ook in de wei richtten de hoorns weinig schade aan, er was ruimte genoeg voor dieren om te vluchten als ze bedreigd werden.
_{Artikel gaat verder onder de foto en video}

Hoorns waren vroeger handig, maar zonder dat boeren het wisten dienden ze ook andere doelen zoals de temperatuurregeling van de koe en de mineralenvoorziening. – Foto: Misset

Voor boeren was er dan ook geen enkele noodzaak de uitsteeksels af te zagen, iets wat wel nodig werd toen begin jaren ’70 de losloopstallen opkwamen. Toen gebruikten dominante koeien hun hoorns als wapen en veroorzaakten bij hun medestalbewoonsters soms gruwelijke verwondingen.

Het afzagen van de hoorns ging dat tegen, maar daarmee was de boer meteen ook zijn handige handvat kwijt. Want om de hoorns deden ze vaak een stuk touw waarmee de koe makkelijk vast te zetten was, bijvoorbeeld aan de melkwagen.

Bij het opkomen van melkputten in de ligboxenstal, was daarvoor het handvat niet meer nodig. Toen er later zelfsluitende voerhekken in de stallen kwamen, werd vastzetten een makkie. Toch zijn er nog seniorboeren die soms zeggen: had ze nog maar een touw om de kop.