‘Voorjaarsoverpeinzingen’

Burgers noemen een voedselbos ideaal voor het platteland. Misschien zijn wij te kortzichtig, maar wij hebben andere prioriteiten.

Van de ene op de andere dag is het echt losgebarsten, het voorjaar. In één nacht lijkt de natuur ontwaakt en klaar voor het groeiseizoen. Ik heb nog een kitten rondlopen, ze is nog lang geen jaar oud en ik denk erover om haar te laten steriliseren. Als ik even naloop wat een nestje kittens me kost aan geld, tijd en inspanning weegt het eigenlijk niet op tegen de kosten om haar ‘te laten helpen’.

Lang hoef ik er niet over na te denken want Kaya, zoals ze heet, lijkt van de ene op de andere dag ineens hoogzwanger te zijn. Ze past niet meer langs het tuinhekje en is een stuk minder snel in haar vlucht voor de kinderen, de hond of de andere katten. Henk heeft nog verwoede poging gedaan om haar te laten scannen door de veearts maar een kleine angstige kat wint het gewoon altijd van een grote volwassen man. Hij was gewond, zij niet gescand. Hoe dan ook, ze zit nu in de kalverstal opgesloten en we wachten af wat ervan komt. Ik wil het nest zien en bij ons houden, anders zitten we over een jaar weer met een stel wilde, poepende katten op het erf. Gezien de regelmaat dat we een rattenstaart vinden of overblijfselen van een muis schatten we in dat de huidige populatie katten meer dan voldoet.

Netwerkborrel over innovaties

Wat ook van de ene op de andere dag anders lijkt, zijn de voorwaarden die de melkfabriek stelt. Weer een peildatum. Nu volg ik niet meer op de voet wat er allemaal gebeurt, dus het zal ook voor een deel bij mij liggen. Maar de mate en de snelheid waarin regels, peildata, nieuwe plannen en ‘de samenleving’ zich blijven opdringen aan onze sector, baart me zorgen. Laatst stonden we op een netwerkborrel over innovaties op het platteland. Het idee van deze bijeenkomst was dat mensen met een innovatief idee komen en dit inzenden. Dan kun je een behoorlijk geldbedrag winnen om het plan uit te werken.

Er waren zo’n 100 mensen en daarvan maar een handjevol boer. De niet-boeren hadden een fantastisch idee om mensen uit de Randstad een stukje platteland te laten adopteren of een woonvorm (liefst biologisch) met vluchtelingen en studenten. Wat tijdens de bijeenkomst als trend werd neergezet, is een voedselbos. Het is de meest extreme vorm van permacultuur. Het duurt zeker 10 jaar voor je de structuur van een jong bos optimaal hebt om er goed van te kunnen eten en leven. Dat kan door bijvoorbeeld magnesiumrijk lavagruis te strooien op de verarmde grond. Met de hand, zo leren we in snel tempo.

Radicaal

Het winnende plan moet radicaal zijn. Het woord radicaal komt uit het Latijn, radix betekent wortel. Met lavasteengruis strooien, vinden Henk en ik best radicaal. Wie weet zijn wij gewoon te kortzichtig. Eerst maar weer eens een nest kittens grootbrengen.