1960: Pulpbrokjes in papieren zakken

Dat waren brokjes van suikerbietenpulp, in dit geval afkomstig van een fabrikant in Duitsland. Ze werden gebruikt als veevoer.
_{Tekst gaat verder onder foto}

^{Foto: Misset}

Het gebruik was overgewaaid uit Engeland waar boeren al langer bietenpulp in de vorm van brokjes voerden. Het hanteren en bewaren van brokjespulp was makkelijker en goedkoper dan van losse pulp. Maar Nederlandse boeren wilden niet zomaar doen wat men aan de andere kant van het kanaal deed. Eerst moest er onderzoek komen.

Verteerbaarheid

Dat kwam er, Wageningen stortte zich op de pulpbrokjes en richtte zich met name op de verteerbaarheid ervan. Die bleek van losse pulp niet anders te zijn dan die van de brokjesvariant. Bij melkvee werden tevens geen grote verschillen gevonden in de samenstelling van de melk.

Koel en droog opslaan

Zowel losse pulp als brokjespulp trekken vocht aan. Het advies was dan ook om het koel en droog op te slaan, ook als het in papieren zakken zat. In de schuren van vroeger viel dat soms niet mee.

Tegenwoordig worden pulpbrokjes niet meer op grote schaal in de veehouderij gebruikt. Paardenhouders voeren ze nog wel regelmatig. Overigens aten tijdens de hongerwinter ook mensen wel zelf gedroogde bietenpulp nadat er van de bieten eerst soep was gekookt.