1987: Handje contantje op de eiermarkt

Zo ging dat nog niet eens zo heel lang geleden: niks telebankieren, niks mobiel pinapparaat of tikkie-betaalverzoek. Op de eiermarkt in Barneveld in 1987 werd er nog handje contantje betaald. In guldens uiteraard.

De Barneveldse eierprijzen waren bepalend voor de rest van het land. Wat hier gebeurde, haalde de marktberichten in veel kranten elders. Zo schreef het Zeeuwsch Landbouwblad in november 1987 dat er ‘een lange periode met bevredigende eierprijzen’ in zicht was.

Op dat moment waren de prijzen al gestegen tot ƒ1,75 per kilo. Omgerekend in euro’s zou dat € 0,78 zijn. Dat werd zeer acceptabel geacht, afgezet tegen de prijzen van het legvoer dat zo’n ƒ42,50 per 100 kilo kostte; omgerekend € 19,29.

Barneveld werd wereldwijd bekend om de kippen en de eieren die er niet alleen geproduceerd, maar ook verhandeld werden op de wekelijkse eiermarkt.

Steeds meer eieren nodig voor gemaksvoeding

Het was vooral de industrie die voor de prijsopleving zorgde. Er waren steeds meer eieren nodig voor iets nieuws: gemaksvoeding. Milieumaatregelen legden verdere groei van de pluimveestapel aan banden en concurrentie van andere landen werd niet voorzien. Frankrijk was niet toegerust voor een grote eierexport en in toenmalig Oost-Duitsland stelde de legkippensector weinig voor.

Nederland zat dus stevig in het zadel. Een gelijk eieraanbod in combinatie met een stijgende vraag kon maar één ding betekenen, stelden deskundigen: de ingezette prijsstijging was voorlopig nog niet ten einde. Het liep anders. Een enorme salmonella-uitbraak die in 1988 doorzette, deed de prijzen juist kelderen.