1981: Melkbussen per boot naar fabriek

In deze streek, Zuidwest-Friesland, werd de melk deels over het water vervoerd. Boeren hadden een speciaal steigertje waarop ze de bussen klaarzetten. Op die plek kregen ze de lege bussen ook weer terug.

Deze lading was op weg naar melkfabriek De Goede Verwachting. Onderweg werden ze aan land gebracht en op een kar getild. Met paard of trekker ging het vervolgens verder naar de fabriek waar elke bus werd gewogen, geleegd, en gespoeld. Daarna gingen alles in omgekeerde volgorde terug naar de boerderijen.
_{Lees verder onder de foto}

_{Meestal werden voor het bussenvervoer over water platte zogenaamde boerenpramen gebruikt. ´s Winters was het bij strenge vorst soms lastig door het ijs te komen. Heel vroeger pakte men in zulke gevallen een grote slee met een zeil erop. – Foto: Misset}

Vooral vroeger was dat tillen en sjouwen erg zwaar, de melkbussen waren toen nog van staal. De latere versies waren van aluminium en wogen een stuk minder. Niettemin was een volle bus nog steeds 30 tot 40 kilo, afhankelijk van het formaat.

Melkvaarder deed meer dan bussen vervoeren

Vervoer over het water kwam niet alleen in Zuidwest-Friesland voor. Overal waar boerderijen geen eigen weg hadden, was het gebruikelijk. De melkvaarder deed ook meer dan alleen melkbussen hijsen. Niet zelden kreeg hij een boodschappenlijstje mee en via hem hoorden de boerderijbewoners ook de laatste nieuwtjes uit de streek.

Vanaf de jaren 60 kregen steeds meer bedrijven een eigen weg, de boerderij links op de foto pas in 1981. De melkboten verdwenen uit het landschap en het beroep van melkvaarder stierf gaandeweg uit.