‘Ze is een boerendochter, dat maakt het makkelijker’

Siemon Koopmans (39) en Ingrid Koopmans-Van der Werff (37) wonen met dochter Eveline (6 maanden) in Kraggenburg (Noordoostpolder). Ze hebben een bedrijf met 35 hectare akkerbouw. Siemon werkt daarnaast regelmatig bij collega’s, Ingrid is tevens parttime administratief medewerker bij een woningcorporatie.

Siemon

“Het boerenvak vind ik mooi, ik heb dan ook altijd boer willen worden. Maar het is wel een kwetsbaar beroep, je inkomsten liggen gewoon onder de blote hemel. Als het lang en veel regent, word ik daar onrustig van. Ik ga me dan wel eens zorgen maken of het allemaal nog wel goed komt. Ingrid is optimistischer, dat is wel een verschil tussen ons. Voor de rest verschillen we niet zoveel. We kunnen het goed samen vinden.”

Siemon Koopmans (39) en Ingrid Koopmans-Van der Werff (37) wonen met dochter Eveline (6 maanden) in Kraggenburg (Noordoostpolder). Ze hebben een bedrijf met 35 hectare akkerbouw. Siemon werkt daarnaast regelmatig bij collega’s, Ingrid is tevens parttime administratief medewerker bij een woningcorporatie. – Foto: Ruud Ploeg

“We kennen elkaar al heel lang. We zaten samen op de lagere school en reden tussen de middag wel met elkaar mee. De liefde kwam pas veel later, het was niet van ‘boem’. We hebben veel dezelfde interesses en ze begrijpt het reilen en zeilen van een boerenbedrijf goed. Ze is boerendochter, dat maakt het wel een beetje makkelijker denk ik, ook al was ik helemaal niet speciaal naar een boerendochter op zoek. Maar als ik tijdens een vakantie ineens terug naar huis moet om te combinen, dan begrijpt ze dat.”

“Op het bedrijf werkt ze mee als dat nodig is. Ze doet ook de administratie. En ze is echt mijn sparringpartner; als we willen investeren, dan spreken we samen alles eerst goed door. Ik ben er blij mee dat ze zo meedraait.”

“Overigens zit ik niet volledig vast aan het bedrijf. Ik stel mijn gezin boven het bedrijf. Als Ingrid morgen zou zeggen dat ze het boerenleven niet meer ziet zitten, dan ben ik de eerste die het bord aan de weg zet. Maar dat is helemaal niet aan de orde.”

“Sinds een half jaar zijn we de ouders van Eveline. Vooraf dacht ik: het vaderschap, past dat wel bij mij? Ik had nooit zoveel met baby’s. Maar ik geniet heel erg van Eveline. Dat gepruttel en dat lachje, dat is echt geweldig. De eerste vier weken na haar geboorte moest ik flink wennen aan de nieuwe situatie. Maar nu is het zo vanzelfsprekend dat ze er is. Eerst denk je overal bij na, bijvoorbeeld wat je mee moet nemen als je weg gaat. Nu gaat dat allemaal vanzelf.”

“Ik draai helemaal mee in de verzorging, ik verschoon luiers en geef de fles. En meestal breng ik haar ’s ochtends naar de gastouder, want Ingrid gaat al vroeg weg naar haar werk.

Tussen ons is er niets veranderd sinds we ouders zijn. We kunnen het nog steeds erg goed vinden met elkaar.”

Ingrid

“Van de tijd op de basisschool met Siemon, herinner ik me niet veel. Ik weet nog wel dat ik hem, jaren later, leuker dan gewoon leuk begon te vinden. Tja, waar zit hem dat in? Hij was erg geïnteresseerd in mij en dat is hij eigenlijk nog steeds. Dat vind ik wel leuk. En hij heeft heel mooie ogen.”

“Dat hij boer was, maakte me niets uit. Ik kom van een gemengd bedrijf en zag dat mijn ouders altijd samen aan het werk waren. Dat vond ik wel een mooi plaatje en dat beeld had ik ook voor ogen toen ik met Siemon op de boerderij ging wonen. Ik vind het fijn om samen iets op te bouwen, maar of ik fulltime thuis zou willen zijn, weet ik niet. Ik heb er een baan bij omdat het financieel een prettige aanvulling is, maar ook voor de sociale contacten.”

“Vooraf had ik niet voor ogen wat mijn rol op het bedrijf precies moest zijn. Siemon legde me in elk geval niets op. Trekker rijden kan ik wel, maar zoiets als bijrijden naast de rooimachine, dat niet. Ik pak op wat ik kan, zoals wieden en de administratie.”

“De huishouding komt niet per definitie op mij neer. Ik kook meestal, maar zaken als stofzuigen of de vaatwasser in- en uitruimen, doet Siemon ook en daarbij wacht hij heus niet tot ik er om vraag. Hij ziet ook zelf als er iets moet gebeuren. Eigenlijk is hij de ideale man. Alleen met slecht weer kan hij niet goed uit de voeten. Ik heb daar weinig last van, want je kunt er toch niets aan doen. ‘Dan hadden we parapluutjes moeten telen’, zeg ik weleens gekscherend.”

“Toen Eveline net geboren was, regende het ook. Dat kwam toen goed uit, daardoor heeft Siemon de kraamtijd helemaal meegemaakt. Daarna kon hij mij leren hoe ik Eveline moest verschonen, want ik ben na de bevalling geopereerd en moest eerst herstellen.”

“Het voordeel van wonen en werken op een boerderij is dat je heel veel samen bent. Dat ik de winkels niet om de hoek heb, vind ik niet erg. Dat heb ik nooit gehad en ik mis het niet. Een weekendje weg kan prima. Dat is dan vaak een lastminutebeslissing en dan gebeurt het soms toch nog dat er thuis gecombined moet worden. Vakantie naar het buitenland zit er in de winter nog wel eens in. Ik denk dat we dat wel blijven doen, ook nu Eveline er is. Canada is favoriet, ook omdat familie van mij in Ontario woont.”