‘Trouw nooit met een boer’

Vroeger trouwde men in de eigen kring. Nu gaat het om ‘de klik’ en om geluk. Of iemand boer is of niet, maakt niet meer uit. Dacht ik.

‘Kind, trouw nooit met een boer.’ Deze uitspraak ving ik op terwijl ik op een terras op mijn koffie zat te wachten. Aan het tafeltje naast mij zaten 2 vrouwen. Moeder en dochter misschien? Hoe dan ook, mijn interesse voor het gesprek was gewekt. Hoezo ‘trouw nooit met een boer’? En waarom dan niet? Straatgeluiden maakten het afluisteren lastig, hele flarden van de conversatie gingen verloren in brommergeronk. Ik meende nog op te vangen dat je er met een boer altijd alleen voor staat omdat ‘ie altijd aan het werk is’.

Altijd aan het werk als anderen vrij zijn

Het leek me een vreemd advies, want met deze randvoorwaarde vallen er nog wel meer beroepen af als huwelijkskandidaat. Wat te denken van een echtgenoot met een slagerij? Die is óók altijd druk. Als om vijf uur het bordje ‘gesloten’ op de deur wordt gehangen, is het werk nog niet gedaan. Dan moet er opgeruimd, schoongemaakt, de kassa opgemaakt en mail afgehandeld. En mannen in de bouw? Door de week staan ze op de steigers voor de baas, in het weekend klussen ze voor eigen portemonnee bij buren en vrienden. Of een man met een eigen restaurant? Altijd aan het werk als anderen vrij zijn.

Een boer maakt veel uren, maar wél vlakbij gezin

Kortom, er zijn meer vakgebieden waarin veel uren gemaakt worden. Uren buiten kantoortijden om. Avonden. Weekenden. Vakanties. Dus om nou te zeggen dat je maar niet met een boer moet trouwen omdat je er dan als vrouw vaak alleen voor staat, ik vond het sterk. Helemaal omdat een boer weliswaar veel uren maakt, maar meestal wel in de buurt van het gezin. En dankzij automatisering en melkrobot, kunnen boeren steeds vaker ook ’s avonds met het gezin mee-eten en daarna hun kinderen in bad en naar bed doen. Dus zo alleen staan vrouwen er ook weer niet voor, even los van de zaai-, oogst- en inkuilpieken. Maar goed, kennelijk kleeft het boeren nog altijd aan, dat ze meer tijd met hun koeien doorbrengen dan met hun vrouw en kinderen.

Er is veel onderzoek gedaan naar het hoe en waarom van partnerkeuze. Vroeger speelden ouders, geld en geloof een belangrijke rol. Men huwde, soms gedwongen, in de eigen sociale groep: rijk met rijk, katholiek met katholiek en boerenzoon met boerendochter. Endogamie heet dat en het doel was vooral bestaanszekerheid. Het komt nog steeds wel voor, maar het is niet meer de standaard.

Er zijn wel beroepen die populair zijn bij vrouwen. Volgens datingapp Tinder doen piloten het goed. Maar als puntje bij paaltje komt, draait het toch om ‘de klik’. Als je blij en gelukkig bent met iemand, dan maakt het niet meer uit of iemand piloot, boer, slager of kok is.

Dat heb ik die dames op dat terras natuurlijk niet gezegd. Ze moeten het zelf weten. Eigen keus, ook dat is van deze tijd.