‘Kijkje bij boerinnen over de grens’

Ziet het boerenleven over de grens er heel anders uit? Er blijken juist verrassend veel overeenkomsten te zijn met het boerenleven in Nederland.

Onlangs startte een nieuwe serie in Boerderij en op Boerderij.nl/boerenleven. Het zijn interviews met boerinnen in andere landen, door mij gebundeld onder de titel Wereldboerinnen. De Amerikaanse Amy Hind deed reeds haar verhaal, evenals Nuku Hadfield in Nieuw-Zeeland.

Persoonlijk vind ik het reuze interessant om een kijkje te nemen in het leven van iemand anders, helemaal als dat leven zich ver bij ons vandaan afspeelt. Wat zijn de verschillen? En wat de overeenkomsten?

Bijna overal ervaren boerinnen gedoe met regelgeving

Zonder te verklappen wat nog komt, kan ik al zeggen dat er verrassend veel overeenkomsten zijn. Overal ter wereld is er bijvoorbeeld gedoe met wet- en regelgeving. De regels verschillen per land en per regio, maar de vrouwen in de serie ervaren ze allemaal als hinderlijk. Vaak ook zijn de voorschriften in hun ogen nogal idioot en bedacht door mensen die met schone nagels en nette kleren achter een bureau hun werk doen.

In Michigan moeten boeren berm maaien

Een voorbeeld: in Michigan (een van de 50 VS-staten) is een wet gelanceerd die voorschrijft hoe boeren de wegbermen moeten maaien. Het gaat niet zozeer om hoe kort het gras moet zijn, maar meer om hoe en wanneer het werk gedaan wordt. In deze staat worden boeren geacht de bermen kort te houden, maar ze moeten er wel elke keer een vergunning voor aanvragen. Die krijgen ze pas als ze precies aangeven wanneer ze gaan maaien, als hun trekker voorzien is van alarmlichten, als zijzelf een helm dragen en als ze een aparte aanvullende verzekering hebben afgesloten. Je zou denken: maaien langs de openbare weg is gevaarlijk, vandaar. Maar dat is niet de reden. De regels zijn opgesteld om fazanten te beschermen, die volgens de overheid veelvuldig in de wegbermen van Michigan nestelen. Boeren vinden dit absurd. Hun ervaring is dat de vogel liever op rustiger plekken broedt dan langs een drukke weg. Ik heb dat proberen na te gaan bij vogelkenners, maar krijg geen eenduidig antwoord. In Nederland zitten fazanten in elk geval niet bij bosjes langs de weg.

Overal speelt het weer een hoofdrol

Een andere overeenkomst tussen ‘hier’ en ‘elders’ is dat boeren overal te maken hebben met de grillen van het weer. Ook zijn overal de prijzen te laag en de bemoeienis van burgers te groot.

En de boerinnen zelf? Ook die verschillen minder van de Nederlandse boerinnen dan ik dacht. Waar ze ook wonen, ze kiezen voor een manier van leven die beperkingen met zich meebrengt maar ook veel vrijheden oplevert. Beperkingen zijn er in de zin van vrije tijd. Een weekendje weg is niet zo simpel, even een vergeten boodschapje halen ook niet, helemaal niet als je ver van de bewoonde wereld zit.

Kinderen hebben op de boerderij alle ruimte om te spelen

Maar de vrijheden maken dat meer dan goed. Hun kinderen hebben alle ruimte om te spelen en de ouders zijn veel in de buurt om daarvan te kunnen genieten.

Klinkt dat niet heel bekend?