Efficiënt poten uit pootgordels

Een onderzoek van Wageningen uit die tijd, omschrijft dit als de meest doelmatige manier van aardappels poten, althans, als het ging om niet-voorgekiemd pootgoed.

De gordel was afgekeken van Oostenrijkse boeren. Een metalen raamwerk werd bespannen met jute of zeildoek, het geheel hing aan een draagriem over de schouders. Vullen ging eenvoudig. Door de pootgordel een kwartslag te draaien, kwam een van de manden op de buik te hangen. In die positie kon er makkelijk op werkhoogte een kistje poters in worden omgekiept. Als de ene pootmand vol zat, werd hij weggedraaid om de andere naar de buikzijde te draaien.

Tekst gaat verder onder foto. 

Het werk kon door één man worden gedaan, jubelde het onderzoek. Uiteraard was het ook mogelijk om elkaars pootmanden vol te storten. Het werd nadrukkelijk afgeraden om de manden op de grond vol te storten. Ze nadien optillen, kon rugklachten veroorzaken.

Omdat in de manden relatief grote hoeveelheden konden worden meegenomen, kon het poten snel gaan. Per werkgang, kon één rij worden gepoot. Men liet al lopende een poter in een voorgetrokken geul vallen en schoof er met de klomp wat grond overheen. Soms ging men er met het paard achteraan om de geulen met drie of vier tegelijk dicht te rijden.