Foto: Jan Willem Schouten BoerenlevenAchtergrond

Mijn verandering: van melkvee naar landgoed

Na het melkquotum was de vraag: wat nu? Het werd een prachtig landgoed, helaas zonder haar man.

Hermien en Bram Schoon hadden een modern up-to-date bedrijf met 150 melkkoeien. Geen van hun 3 dochters wilde het overnemen, maar voor Bram was dat geen reden om af te bouwen. Integendeel, hij bleef ontwikkelen en investeren om later een goed bedrijf te kunnen verkopen. Dat hij hartklachten had, was onbekend. Hij had weleens wat klachten, maar de huisarts verwees hem nooit door. Tot hij in 2002 zo beroerd werd dat Hermien 112 belde. “In het ziekenhuis boden ze me koffie aan, achteraf weet ik dat het geen goed teken is als ze te aardig tegen je gaan doen.”

Dit artikel maakt deel uit van het kerstthema van Boerderij.

Hartstilstand

Bram bleek onderweg een hartstilstand gehad te hebben. Het duurde een jaar voor hij hersteld was, toen pakte hij de draad weer op. “Hij had het bedrijf, zat in allerlei besturen, hij deed nooit kalm aan. Hij hield juist wel van een beetje druk op de ketel.”
Artikel gaat verder onder de foto.

Hermien Schoon (64) woont in Zeijerveld (Dr.). Zij en haar man Bram verkochten hun melkveebedrijf en stichtten 200 meter verderop een landgoed. - Foto: Jan Willem Schouten

Hermien Schoon (64) woont in Zeijerveld (Dr.). Zij en haar man Bram verkochten hun melkveebedrijf en stichtten 200 meter verderop een landgoed. – Foto: Jan Willem Schouten

Verder als akkerbouwers

Met het vooruitzicht dat het melkquotum eraf zou gaan, verkochten ze in 2007 hun koeien en gingen verder als akkerbouwbedrijf. Toch hadden ze al wel bedacht: hoe gaan we verder naar de toekomst? “Bram zei: een landgoed, lijkt je dat niet wat? Want hij hield enorm van de natuur en wilde ook iets neerzetten voor de gemeenschap: een afwisselend landschap met bomen, beekjes, en wandelpaden en boerenland.”

‘Ik reanimeerde en belde 112’

Weer een tegenslag

In 2012 had Bram net de gegevens voor de toeslagrechten ingevuld toen Hermien zag dat het weer misging. “Ik reanimeerde, belde 112 en weer overleefde hij een hartstilstand. Inmiddels waren de plannen en procedures om een landgoed te stichten, al een paar jaar in gang.”

Zelf de regie houden

Ze zagen niet op tegen de verandering, maar ze hadden dan ook nauwelijks een idee waar ze aan begonnen. Ze werden van het kastje naar de muur gestuurd, kregen te maken met partijen die het onderling niet altijd eens waren en deskundigen die soms niet deskundig bleken te zijn. “We hebben de wereld aan rapporten moeten laten schrijven, sommige volslagen overbodig volgens mij, en alles kostte ook nog eens flink veel geld. Maar we zorgden dat we overal zelf bij waren. Hadden we dat niet gedaan, dan waren zaken buiten ons om en over onze hoofden beslist. Dat is echt een tip die ik anderen wil geven: je bent zelf ook deskundig, houd daarom zelf de regie.”

Natuurschoonwet

Meermaals zakte hun de moed in de schoenen maar eindelijk, na 5 jaar, kon op hun eigen grond een nieuw huis gebouwd worden, 6 hectare bos geplant en wandelpaden aangelegd. Bram regelde nog dat het geheel onder de Natuurschoonwet kwam te vallen.

‘We hebben er zo hard voor geknokt, dit had hij moeten zien’

Derde hartstilstand

Twee maanden nadat ze in hun nieuwe huis getrokken waren, kreeg hij een derde hartstilstand die hem fataal werd. “Dat was wel heel wrang”, zegt Hermien. “Het is hier zo prachtig geworden, ik denk vaak: we hebben er zo hard voor geknokt, dit had hij moeten zien.”

Hermien zet het landgoed nu voort en zorgt voor het beheer. Heimwee naar de boerderij heeft ze niet. “Als ik erlangs rijd, denk ik vooral: wat een fijne tijd hebben we daar gehad. Want het is best bijzonder om een eigen bedrijf te hebben dat je samen runt.”

Gelukkig mens

Terugkijkend stelt ze vast dat er ontzettend veel veranderd is in haar leven en tegelijk bleef ook veel hetzelfde. “Ik had heel veel plussen in mijn leven. Daarvan is een grote plus weggevallen, maar de andere heb ik nog. Ik ben omringd door heel veel lieve mensen en daar trek ik me aan op. En ik tel nog steeds mijn zegeningen. Ik ben gezond, mijn kinderen en kleinkinderen zijn gezond, we hebben het allemaal goed. Natuurlijk mis ik mijn maatje en klankbord, maar ik was altijd een gelukkig mens en dat ben ik nog steeds.”

Klik op onderstaande afbeelding om naar de kerstpagina van Boerderij te gaan. Het complete kerstthema is ook te lezen in het digitale magazine.

Beheer
WP Admin