1938: ongemak tijdens koude winter

Het jaar van de foto was weliswaar koud, maar niet ongewoon koud. Twee jaar later was dat wel het geval. De winters tijdens de oorlogsjaren waren enorm koud, met niet alleen lage temperaturen maar ook nog eens met veel sneeuw. In de steden liepen de trams vast en er ontstonden tekorten aan kolen en andere brandstoffen om de huizen warm te stoken. Wie stierf, kon niet begraven worden omdat in de keihard bevroren ondergrond geen graf te graven was.

Tijdens de winter van 1938 vroor het van half november tot begin januari bijna aan één stuk door. Uitschieters waren er tot min 15, her en der lag een dunne laag sneeuw. – Foto: Misset

Op het platteland hadden de boeren zo hun eigen problemen. Als het heel koud was, vroren de waterputten en -bakken voortdurend dicht, het wetteren van vee kostte daardoor extra tijd. Melk vroor aan in de melkbussen en het schoonmaken van die bussen lukte niet goed meer. De slobber voor de varkens bevroor in de troggen, ziektes van mens en dier lagen op de loer. Als er MKZ uitbrak, was dat vaak in de winter.

Het boerenwerk richtte zich meer op zaken als op het repareren van gereedschap, bezems binden, stoelen matten, graan dorsen en bossen stro ‘kammen’ om straks in het voorjaar het dak mee te herstellen.