Abonnee: ‘Moeder zei: alles wat je hebt te leren, staat in Boerderij’

Jan Meijer (68) woont in Sellingen (Groningen). Hij was melkveehouder maar heeft de koeien verkocht. Van de 100 hectare grasland exploiteert hij nog 55 hectare voor ruwvoerwinning.

Het verhaal van de familie Meijer begint in 1876 als de opa van Jan vanuit Duitsland naar Nederland komt. Aanvankelijk was hij arbeider maar hij wilde graag iets voor zichzelf. “Voor een habbekrats kocht hij een stuk woeste grond. Dat ontgon hij zelf tot bouwland. In 1910 liet hij er een boerderijtje op bouwen. Zijn informatie over hoe je een bedrijf moest runnen, vergaarde hij via georganiseerde landbouwavonden.”

‘Gratis’ kalenders

Zodra De Boerderij er was, abonneerde hij zich daar op. Een van zijn zoons, een oom van Jan, werd militair en als hij verlof had en thuis kwam, las ook hij graag De Boerderij. Dat kreeg nog een staartje. In het blad adverteerden allerlei bedrijven rondom de kerst met hun kalenders. Wie een bon instuurde, kreeg er een thuisgestuurd. De oom stuurde wel 30 bonnen in, ‘de postbode liep scheef van de kalenders’. Familie en kennissen werden er blij mee gemaakt maar wat de oom niet wist, was dat de bonnen meteen een bezoek van een vertegenwoordiger inhielden. Jans opa begreep er niets van, wat moesten al die lui op zijn erf? Uiteindelijk vertrokken ze allemaal onverrichter zake en de oom kreeg een draai om zijn oren.

Abonnee Jan Meijer.
Foto: Hans Banus

Kunstmest

Maar Boerderij werd voor meer gebruikt dan kalenders bestellen. Zo zette de berichtgeving over kunstmest de familie Meijer aan ook eens zo’n zak te kopen. “Die kostte 20 gulden. Een hoop geld want het weekloon was toen maar drie gulden.” Maar het was het waard want gras mét stikstof groeide veel beter.”

Landbouwopleiding

Voor Jan zelf vormde De Boerderij zijn landbouwopleiding. “Ik was 12 en kwam van school omdat ik thuis nodig was. Mijn moeder zei: wat je verder nog moet leren, staat allemaal in De Boerderij.”

Eigen bedrijf

Later nam Jan het bedrijf over. Hij verplaatste meerdere malen om uiteindelijk in Sellingen neer te strijken. Een opvolger is er niet, vandaar dat hij zijn 50 melkkoeien en een deel van de grond heeft afgestoten. Nu verbouwt hij op nog slechts 55 hectare ruwvoer voor andere boeren.

Boerderij leest hij nog steeds. “Zodra hij er dinsdag is, blader ik hem eerst helemaal door. Later in de week lees ik secuurder, tot ik alles heb gehad. Mijn vrouw leest hem ook. Daarna gaat hij naar mijn dochter. Zij is dierenarts en haalt er ook veel informatie uit.”