Regen nodig om aardappelen te kunnen rooien

De aardappeloogst in Noordwest-Europa loopt vertraging op. Droogte en onder meer slechte grondstructuur spelen de telers parten.

Dat blijkt na een rondgang van Boerderij langs de belangrijkste teeltgebieden.

De fritesaardappeloogst in Noordwest-Europa komt dit jaar erg langzaam op gang. Normaal wordt half september volop geoogst, zowel voor af land leveringen als voor de lange bewaring. Nu is het erg rustig op het land. De droogte, gecombineerd met een slechte structuur van de grond, zorgt op de zwaardere gronden voor harde ruggen en scherpe kluiten. Om de fabrieken draaiende te houden is het voor de fritesfabrikanten echt zoeken naar geschikte percelen om te kunnen rooien.

Grond dichtgeslagen door regen

Door het uitzonderlijk natte voorjaar is in veel gebieden in Frankrijk, Duitsland en België de vaak wat lemige, kleiige grond dichtgeslagen en de structuur slecht. Deze grond droogt nu keihard op en laat zich niet verkruimelen. Water is de enige oplossing om goed te kunnen rooien. Vrijwel niemand kan er echter beregenen, daarom is het wachten op natuurlijke neerslag. Een buitje van 10 milliliter is niet genoeg om de grond zacht te maken, daarvoor is minstens 30 tot 40 milliliter nodig. De hele maand september wordt er echter geen regen van betekenis verwacht. Alleen op de zandgronden is rooien mogelijk.

Lagere opbrengst

De North Western Potato Growers (NEPG) schat de totale opbrengst op 24,91 miljoen ton consumptieaardappelen in de 5 aangesloten landen, Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, België en Nederland. Dat is 400.000 ton minder dan vorig jaar en komt onder de magische grens van 25 miljoen ton uit. Hoewel het totale aardappelareaal met 4,8% is gestegen in de 5 belangrijkste aardappel producerende EU-landen, verwacht de NEPG dat de opbrengst dit seizoen 1,6% lager uitkomt. Dit door tegenvallende hectare-opbrengsten door waterschade.

Hoge onderwatergewichten

De grote vraag van dit seizoen is: wat blijft netto van de oogst over? De onderwatergewichten zijn hoog. Veel fritesaardappelen zitten rond de 450 gram. De aardappelen zijn daardoor zeer blauwgevoelig. In combinatie met harde kluiten is dat een groot risico. De rassen Fontane en Agria kampen met kwaliteitsproblemen zoals groeischeuren en holle harten, maar er zijn ook rassen, zoals Challenger, waarmee niks aan de hand is. Een breed probleem is groen in de aardappelen. De droge aardappelruggen barsten steeds verder open waardoor steeds meer aardappelen aan het licht blootgesteld worden.