Tarwebeleid Egypte maakt exporteurs wanhopig

Egypte voerde zondag 28 augustus opnieuw de nultolerantie in voor de ergot-schimmel (moederkoorn). Het verbaast de graanhandel, want het maakt exporteurs terughoudend om in te schrijven op inkooptenders.

Terwijl Egypte afhankelijk is van import. Egypte is niet voor niets de grootste tarwe-importeur van de wereld. En de machthebbers weten nog wat 6 jaar geleden gebeurde: oud-president Moebarak verlaagde eind 2010 de subsidie op brood, waarna de onlusten begonnen die tot zijn val leidden.

Eind 2015 weigerde Egypte onverwacht partijen tarwe vanwege ergot-schimmel. Het land had daarna moeite om tarwe te krijgen. De nultolerantie werd daarom weer vervangen door de internationale norm van 0,05%. Later werd het weer de nultolerantie en die werd in juli weer vervangen door 0,05%. En nu is het sinds zondag weer 0%.

Zwalkend importbeleid Egypte

Het zwalkende importbeleid van Egypte drijft exporteurs tot wanhoop, omdat afgekeurde tarwe een andere bestemming moet krijgen. Dat kost exporteurs handenvol geld. Het schip moet ergens heen. Dat betekent extra transportkosten en havengelden. En een potentiële afnemer weet dat de exporteur van de tarwe af moet. Dat drukt de prijs behoorlijk.

Nultolerantie is waarschijnlijk geldkwestie

Formeel zegt de regering dat de nultolerantie is bedoeld om de binnenlandse gewassen te beschermen tegen de schimmel. Maar dat is flauwekul, want de ingevoerde tarwe is geen zaaizaad maar bedoeld om mee te bakken. Het is waarschijnlijk een geldkwestie. De nultolerantie geldt namelijk met terugwerkende kracht, dus ook voor tarwe die Gasc al heeft gekocht maar die nog niet is geleverd. De tarweprijs is de laatste weken gedaald. Egypte hoopt zo de duurdere al gekochte, maar nog niet betaalde tarwe te kunnen weren en in nieuwe tenders tegen een lagere prijs te kunnen kopen. Egypte moet de tarwe in dollars betalen, terwijl minder harde valuta’s binnenkomen vanwege tegenvallende inkomsten uit aardolie en toerisme.