Verbetering bietenopbrengst zit in de details

De suikerbietenopbrengst is de laatste 10 jaar snel gestegen en kan nog verder omhoog. Verfijnde bemestings- en gewasbeschermingstechnieken en rasontwikkeling dragen daar aan bij.

De suikerbietenteelt heeft de laatste 10 jaar een grote sprong gemaakt. In 10 jaar is de suikeropbrengst met 50 procent gestegen, dat is net zoveel als in de 50 jaar daarvoor. Dat zei IRS-directeur Frans Tijink bij de start van de Praktijkmiddag Suikerbieten, vorige week bij PPO in Lelystad (Fl.).

16,2 ton suiker per hectare

Tijink verwacht dat het tempo van opbrengstgroei doorzet. Daarvoor is met de doelstelling 1890 een punt op de horizon gezet. In 2020 90 ton suikerbieten per hectare met 18 procent suiker. Ofwel een gemiddelde opbrengst van 16,2 ton suiker per hectare. Het vasthouden van de jaarlijkse opbrengststijging zal volgens Tijink moeilijker zijn dan in de afgelopen 10 jaar. “Nu moeten we meer op de details letten. Gezien de grote opbrengstverschillen tussen telers liggen er nog steeds kansen.”

Startmeststoffen in zaaivoor

Een van de mogelijkheden om opbrengsten te verhogen die onderzocht wordt is het toepassen van startmeststoffen in de zaaivoor. In een klimaatkamerproef stimuleerde de toepassing van een vloeibare PK-meststof op het bietenzaad ook bij een voldoende hoge fosfaattoestand de beginontwikkeling van de bieten. Dat was de reden om bij PPO in Lelystad in een praktijkperceel een proef aan te leggen waarin de invloed van vloeibare meststoffen in de zaaivoor of volvelds toegepast te onderzoeken op invloed op beginontwikkeling en opbrengst. Hierbij wordt naast de invloed van fosfaat en kali, ook de invloed van stikstof en sporenelementen op de bieten onderzocht. In de half april gezaaide proefvelden was tijdens de Praktijkmiddag alleen van extra toegediende stikstof een positief effect te zien.

Driftarme technieken naast elkaar

Een uitdaging waar bietentelers voor staan is de komende verplichting om gewasbeschermingsmiddelen minimaal 75 procent driftarm toe te passen. Dat heeft juist bij de LDS-onkruidbestrijding (Lage Doseringen Systeem) door de grovere druppel invloed op het bestrijdingsresultaat. In een proef zijn daarom verschillende driftarme technieken naast elkaar gelegd om de resultaten te vergelijken. Het doel is om aan de 75 procent driftreductie-eis te voldoen en een goed bestrijdingsresultaat te behalen. De verschillende systemen spuiten allemaal op basis van een LDS-schema met 0,75 liter Betanal maxxPro en 0,5 liter Bettix SC per hectare. Naast de conventionele spuit is de Wingssprayer en een spuit met luchtondersteuning voor de proef ingezet.