Areaal pootgoed grootste in tien jaar

Emmeloord – Het areaal pootgoed is het grootst in tien jaar. De akkerbouwers telen dit jaar 38.579 hectare pootaardappelen. Dat is 1,4 procent meer dan vorig jaar, blijkt uit de aangifte bij de keuringsdienst NAK.

De laatste tien jaar was alleen in 2005 het areaal pootgoed met 38.685 hectare iets groter dan dit jaar.

De groei van het areaal is een verrassing omdat het steeds lastiger is geschikte grond te vinden voor de pootgoedteelt. Sinds 1 juli 2010 gelden strengere regels voor de bemonstering op aardappelmoeheid.

Uit de aangifte blijkt dat de telers steeds meer voor de hogere klassen kiezen. Dit jaar bestaat 48 procent van het areaal uit pootgoed dat maximaal de klassen S of SE kan halen. In 2010 was dat nog 37 procent.

Het areaal pootgoed bestaat voor 12 procent uit pallida-resistente rassen. Dat was vorig jaar nog 8,5 procent. De vraag naar rassen die resistent zijn tegen aardappelmoeheid neemt toe.

De pootgoedtelers in Nederland telen steeds meer licentierassen. Volgens handelshuis Stet Holland bestaat 32 procent van het areaal uit beschermde aardappelrassen. Dat was vorig jaar 30 procent.Dat gaat ten koste van de vrije rassen, zegt directer Peter Ton van Stet Holland. “Je ziet dat het pootgoedareaal van de rassen Spunta, Désirée en Bintje krimpt. Vooral in België telen de akkerbouwers steeds minder Bintje. Daar zie je een verschuiving naar moderne fritesrassen. Dat zie je terug in de vraag naar pootgoed.”

Ton signaleert nog een trend in de aangifte van de arealen pootgoed. “De aardappelverwerkende industrie groeit al jaren. De pootgoedsector volgt die trend. Van het hele pootgoedareaal van 38.579 hectare bestaat zo’n 11.300 hectare uit fritesrassen. Daar komt nog eens 1.000 hectare pootgoed van vroege fritesrassen bij. Ongeveer een derde van het pootgoedareaal bestaat al uit fritesrassen. Dat is 3 procentpunten meer dan vorig jaar.”

Het areaal Spunta-pootgoed krimpt dit jaar met 4,2 procent naar 4.914 hectare. Terwijl er veel vraag is naar Spunta-pootgoed in de overzeese gebieden, zegt Ton. “De krimp ligt niet aan de afzetmarkt. De Spunta-teelt is rendabel. Het is echter steeds lastiger om grond te vinden die geschikt is om Spunta-pootgoed te telen. Dat pootgoed gaat naar de overzeese landen. Die stellen hoge eisen aan de kwaliteit.”