Pootaardappeloogst loopt op rolletjes, wel veel ondermaat

Landbouwbedrijf Rentmeester in Kerkwerve (Zld.) rooit een perceel Arizona pootaardappelen. - Foto's: Anton Dingemanse

Het rooien op zich gaat op rolletjes. Het is geen zware grond, die zich prima van de knollen laat scheiden.

Omdat de opvolger verder wil met de pootgoedteelt, is geïnvesteerd in nieuwe kisten en kistenvuller.

Ook hier in detail duidelijk dat de grond zich goed laat zeven.

De moederknollen zijn zo goed als weg. Hier de rest van een vergane moederknol.

NAK-keurmeester Ruud van 't Veer neemt hier een monster van de eerder gerooide Riviera. Van elk NAK-nummer worden 200 knollen afgenomen voor onderzoek in Emmeloord.

Uiteindelijk gaat het pootgoed in de 5 jaar jonge bewaring met mechanische koeling. Hier komen deze winter de rassen Arizona, Riviera en Manitou van handelshuis Agrico en de rassen Soprano en Lady Amarilla van Meijer.

Op de leesband van de rooier komt daardoor alleen een enkele kluit of steentje mee.

De bunker wordt gelost en er kan weer een wagen naar het bedrijf om in te schuren.

Voor het pootgoed in kisten gaat wordt aan de band ongewenst materiaal uitgelezen. Rechts zoon Bas Rentmeester die inmiddels ook in de maatschap zit samen met zijn ouders. Aan de andere kant van de band collega Jan van der Wekken met wie ze gezamenlijk de aardappelen rooien.

Zolang het droog blijft, worden de volle kisten buiten gezet om het pootgoed al wat aan de buitenlucht te laten drogen.

René Rentmeester, Dit jaar teel ik 5 rassen onder 17 NAK-nummers. Er is geen nummer een klasse lager gezet en dat valt me helemaal niet tegen, gezien de omstandigheden. De opbrengst is niet om over naar huis te schrijven. Sommige van de 7 percelen vallen nog mee maar andere vallen daarentegen toch behoorlijk tegen.

Rentmeester teelt 5 rassen pootgoed. De Riviera is al gerooid, nu is de Arizona aan de beurt. De poters komen schoon in de bunker, maar bovenmaats zit er dit jaar niet tussen. Volgens de proefrooiing zou dit perceel 25 ton per hectare op moeten leveren. Uiteindelijk bleef de teller steken op 22 ton.

René Rentmeester laat zien wat er in de rug zit.

Aan twee planten zitten 29 knollen. De grootsten zijn 45 millimeter. Het tal is dus wel goed, maar de maat blijft achter.

Dat is ook te zien op het gerooide deel van het perceel. Veel knollen zijn te klein en vallen door de rooi- en zeefmatten. Als deze niet kapot vriezen of anderszins worden vernietigd, dan is er volgend jaar een opslagprobleem.