Eerste Nederlands kikkererwten geoogst

Bij een volgende proef zal Risseeuw het gewas met cyclomaaier maaien om zodoende een breder zwad te krijgen dat sneller droogt. Omdat de kikkererwt blijft groeien en peulen blijft vormen moet op een gegeven moment besloten worden om te maaien. Omdat het gewas groen wordt gemaaid moet het daarom ook langer blijven liggen voor er gedorst kan worden. Toch lag het vochtgehalte maar op bijna 18%, het gewenste gehalte bij bonen.

Voor deze proef van 0,8 hectare zijn 2 rassen gezaaid. Een Canadees ras en een Frans ras. De plant van het Canadese ras is wat forser dan het Franse ras en levert ook een iets grotere erwt. Links de Canadese variant en rechts de Franse.

Om hun aanbod peulvruchten te verbreden heeft Termont & Thomaes uit het Zeeuws-Vlaamse Biervliet een proef aangelegd met kikkererwten. Het gewas is op zwad gemaaid en wordt met een combine gedorst. - Foto's: Anton Dingemanse

De erwten in de wagen. De combine levert een redelijk schoon product met zoals gemeld weinig verlies. Ondanks dat een peul maar 1 erwt bevat komt de hectare opbrengst uit op 3.500 kilo. Een normale waarde voor droge peulvruchten.

De gedorste erwten gaan per ras in een aparte wagen voor nader onderzoek bij Termont & Thomaes. Terwijl veel reguliere gewassen forse schade ondervonden van de droge hete zomer floreerden de kikkererwten prima. Meerjarige proeven onder wellicht andere groeiomstandigheden zullen uitsluitsel moeten geven of dit gewas een rendabele teelt kan te zijn.

Teeltadviseur Jos Maljaars controleert het kaf op achtergebleven erwten. Dat bleken er hoogstens enkele per vierkante meter te zijn. Niet slecht voor een experiment.

Het stro wordt gehakseld en levert zo weer een bijdrage aan de bodem. De erwten werden op 37,5 cm gezaaid, net als bonen en die zaaiafstand is goed. Er is 90 kilo zaaizaad per hectare gebruikt. Dat zou naar het nu blijkt iets minder kunnen zodat de planten in de rij iets ruimer staan.

Een kenmerk van de kikkererwt is dat er maar 1 erwt in een peul groeit. Een enkele keer 2, maar die zijn dan ook een stuk kleiner. De plant maakt ook een lange hoofdwortel met aan de oppervlakte secundaire wortels. Deze wortel is afgebroken maar hij gaat waarschijnlijk ruim 60 cm diep.

De zwaden zijn met maaibalk gemaaid en bijeen geharkt om met de bedoeling om met een bonendorser gedorst te worden. Dat bleek geen goed resultaat op te leveren. De erwten bleven in het stro hangen. In overleg besloot teler Pieter Risseeuw om de erwten met zijn combine te dorsen. Met een aangepast, hoger, toerental bleek dat prima te gaan.