Eerste aardappelen alweer geoogst

In Stavenisse poot loonbedrijf Guiljam met een snarenplanter Ramos-fritesaardappelen voor Marcel de Wilde.
Foto's: Anton Dingemanse

Marcel de Wilde liet donderdag 14 april varkensdrijfmest uitrijden met de bedoeling de volgende dag aardappelen te gaan planten. Maar het ging weer regenen. Een week later lukte het alsnog om te gaan planten.

Voor geplant wordt, gaat het pootgoed via de stortbak door de 'pieperdoes' waar ze met Maxim worden behandelt ter voorkoming van rhizoctonia. Omdat de Wilde graag ziet wat er gebeurt, heeft hij de behuizing van de pieperdoes gemaakt van doorzichtig plaatmateriaal.

De sproeikop van de pieperdoes zorgt voor een fijne nevel die de knollen voldoende middel meegeeft.

Een behandelde knol met fijne spikkeltjes Maxim.

Aan het pootgoed mankeert wel wat. Er zitten te veel knollen met fusarium in. 1 knol op de 75 mag fusarium hebben. Maar hier ligt het percentage duidelijk hoger. De leverancier is op de hoogte gesteld.

De Wilde heeft uiteraard liever geen aangetaste knollen in de grond. Daarom staat hij nu aan de band knollen met fusarium uit te lezen.

De wagen met pootgoed wordt naar het perceel gereden met een Deutz D 80 06 uit 1974. 1974 was het natte najaar toen het leger werd ingezet om de aardappelen te oogsten. Deze toen splinternieuwe Deutz was voorzien van voorwielaandrijving. Daarom kon deze trekker dat jaar als een van de weinige worden ingezet bij de aardappeloogst.

De poters gaan via een transportbandje de plantbak in.

De klei waarin geplant wordt is niet al te zwaar. In Stavenisse heeft het niet zo veel geregend, zodat hier weer snel is begonnen met poten.

Ook de buurman nam de gelegenheid te baat en poot met een getrokken snarenplanter zijn aardappelen.

Bij De Wilde gaat dit jaar 11 hectare Ramos de grond in. Een mooie partij van 500 ton Ramos ligt nog in de bewaring. Deze aardappelen worden met een maand afgeleverd.

Op een eigen perceel van Guiljam bij Stavenisse worden de ruggen gefreesd van de 6 hectare Nicola die hier zijn geplant. In totaal teelt akkerbouwbedrijf Guiljam 60 hectare aardappelen.

Dat het hier geen al te zware grond betreft, blijkt bij het aanleggen van het spuitspoor. De structuur van de grond is acceptabel, maar was bij een normale winter ruller geweest. Voor het frezen van de ruggen gaf Guiljam  zwavelzure ammoniak tegen schurft.

In de eerste week van maart zijn de eerste percelen bij Guiljam geplant. 5 hectare wordt vervroegd onder plastic en komt al redelijk uit de rug. Guiljam levert tot ongeveer eind augustus vroege aardappelen voor de supermarkt. In tegenstelling met de traditionele primeurteelt worden deze niet groen gerooid, maar wordt het loof dood gespoten om zo een door de supermarkt gewenste vaste huid te krijgen.

Ook de aardappel in de koude grond komt schoorvoetend uit de rug. Wel wat aan de vroege kant; er is nog kans op vorstschade. De randen van het blad kleuren zwart van enkele nachten met lichte nachtvorst. Overigens zal het wegvriezen van wat hier boven de rug uitkomt geen noemenswaardige invloed op de ontwikkeling hebben.

Bij Jan Goedegebuure in St-Annaland beginnen de aardappelplanten met hun loof het plastic omhoog te drukken. Enkele dagen zon en elke dag is de groei te zien.

In de kas is Goedegebuure begonnen met het rooien van de Dore. Eerst wordt het loof verwijderd en dan legt de voorraadrooier de aardappelen op zwad.

De aardappelen worden met de hand geraapt en meteen worden ondermaat en beschadigde aardappelen uitgesorteerd. Hier raapt Goedegebuure met zijn vrouw de laatste aardappelen van een bestelling. Omdat de knollen nog steeds ontwikkelen, rooien ze in dit stadium alleen op bestelling.

Meteen na het rooien wegen ze de aardappelen in kistjes af op 20 kilo inhoudsgewicht; een kilootje meer ter compensatie van tarra en verdamping.

Binnen een paar uur staan de aardappelen in de koelcel klaar voor afleveren. Goedegebuure houdt wel altijd een klein voorraadje voor de huisverkoop aan.