Chinese pootgoedsector expandeert

De aardappelsector ontwikkelt zich als een speer in China. Alle belangrijke mondiale aardappelverwerkers bouwen er inmiddels fritesfabrieken, om te profiteren van de sterk groeiende fritesconsumptie. Reden voor Boerderij de ontwikkeling in het Aziatische land eens met eigen ogen te bekijken.

Foto

De aardappelsector ontwikkelt zich als een speer in China. Alle belangrijke mondiale aardappelverwerkers bouwen er inmiddels fritesfabrieken, om te profiteren van de sterk groeiende fritesconsumptie. Reden voor Boerderij de ontwikkeling in het Aziatische land eens met eigen ogen te bekijken.
Foto: Martijn Knuivers
Ook het begin van de aardappelketen, de pootgoedsector, heeft er de afgelopen tien jaar een spectaculaire groeispurt meegemaakt. Er zijn in China nu 15 pootgoedtelers, al dekt gespecialiseerde pootgoedbedrijven beter de lading. Boerderij bezocht vier pootgoedbedrijven: Donghu Agriculure, Snow Valley, Hongji Agriculture en Jiuen Agriculture, alle in de 'aardappelprovincies' Hebei en Binnen-Mongolië.
Foto: Martijn Knuivers
De Chinese overheid heeft in 2002 het kwekersrecht erkend, maar handhaaft niet actief als vermeerderingsbedrijven geen raslicenties afdragen bij vermeerdering van monopolierassen. Licentieafdracht voor pootgoed vindt daardoor vaak niet plaats. In tegenstelling tot fritesproductie beschouwt de overheid pootgoedvermeerdering als essentieel onderdeel van de Chinese voedselzekerheid. Buitenlandse pootgoedhandelshuizen mogen daarom nooit een meerderheidsbelang hebben in Chinese pootgoedhandels. Buitenlandse pootgoedhandelshuizen zijn daardoor erg huiverig voor een avontuur in China. Diverse bedrijven, zoals Agrico hebben zich na slechte ervaringen al teruggetrokken van de Chinese markt. HZPC uit Joure (Fr.) is wel actief in China.
Foto: Martijn Knuivers
HZPC werkt sinds 2007 samen met Snow Valley Agriculture, hetzelfde bedrijf dat in 2013 in zee is gegaan met Aviko voor de fritesproductie. Snow Valley heeft in China het exclusieve recht HZPC-rassen te vermeerderen en te verkopen aan derden. Als tegenprestatie draagt Snow Valley wel royalty's af aan HZPC. Met Linkage/Farm Frites heeft HZPC recent een sublicentieovereenkomst afgesloten. Linkage mag HZPC-pootgoed vermeerderen die dient voor de grondstofproductie voor haar eigen Chinese fritesfabriek, maar mag geen pootgoed verkopen aan derden.
Foto: Martijn Knuivers
Het vullen van de zakken met pootgoed is nog vaak handwerk. Arbeid is goedkoper dan een afzakmachine.
Foto: Martijn Knuivers
Elders in de loods zijn mensen bezig met het sorteren van pootgoed. Pootgoed wordt in China niet op maat gesorteerd, maar op gewicht. Kleiner dan 40 gram per knol geldt als ondermaat en groter dan 240 gram per knol geldt als bovenmaat. Chinese akkerbouwers willen graag grote poters, omdat ze denken dat die grotere knollen geven. Vrijwel al het pootgoed wordt vervolgens gesneden.
Foto: Martijn Knuivers
China kent, na de miniknol, slechts twee generaties pootgoedklassen FG1 en FG2, tegen acht generaties (drie prebasis en vijf basisgeneraties) in Nederland. FG2-pootgoed is pootgoed voor commercieel gebruik, dus vergelijkbaar met klasse A-pootgoed, alleen vele malen gezonder. Erwinia en virus hebben in dergelijke korte vermeerderingslijnen vrijwel geen kans het pootgoed te infecteren.
Foto: Martijn Knuivers
Alle pootgoedbedrijven beschikken over een modern lab waarin academisch geschoolde medewerkers invitro-plantjes opkweken.
Foto: Martijn Knuivers
Elk invitroplant levert 1,3 miniknol op.
Foto: Martijn Knuivers
De miniknolproductie vindt hoofdzakelijk plaats in gaaskassen.
Foto: Martijn Knuivers
In deze kassen groeien de gestekte invitroplantjes uit tot miniknollen, die daarna op praktijkpercelen tot FG1- en FG2pootgoed vermeerderd worden. De meeste bedrijven produceren circa 25 tot 30 miljoen miniknollen per jaar. Ter vergelijk, handelshuis HZPC produceert jaarlijks zo'n 2 miljoen miniknollen.
Foto: Martijn Knuivers
Elke kas vermeld poot- en oogstdatum. Hier het ras Shepody. Pootdatum 5 mei. Verwachte oogstdatum 25 augustus.
Foto: Martijn Knuivers
De pootgoedbedrijven investeren nu in moderne glazen kassen, omdat in glazen kassen het klimaat beter beheersbaar is.
Foto: Martijn Knuivers
De opkweek van invitroplant tot miniknol vindt plaats in bakken, gevuld met een soort steengranulaat.
Foto: Martijn Knuivers
Er wordt ook al geëxperimenteerd met kweekgoten en een aeroponicsysteem.
Foto: Martijn Knuivers
In feite is de Chinese wijze van pootgoedvermeerdering de ideale wijze van pootgoed vermeerderen. In Nederland is deze werkwijze door gewone pootgoedtelers onbetaalbaar vanwege de hoeveelheid arbeid.
Foto: Martijn Knuivers

Martijn Knuivers

redacteur akkerbouw en mechanisatie

Laatste reacties

koestal

2 nov 2014 00:12

De consumptie verandert in China,vroeger at iedereen rijst,nu ook aardappelen
Jan-Zonderland

2 nov 2014 00:16

Ja en de consumptie in Nederland cq de westerse wereld verandert ook: Vroeger at men aardappels, nu rijst (e.d.)
Jan-Zonderland

2 nov 2014 00:28

Sorry Martijn, maar als ik je commentaren bij de foto's lees dan moet ik af en toe wel even lachen om zoveel, (sorry voor mijn woordkeuze maar ik kan niets anders bedenken,) domheid: ELKE invitroplant produceert 1,3 miniknollen. Moet het niet zijn: Gemiddelt produceren de invitroplanten 1,3 miniknol ????
Invitroplanten in STEENGRANULAAT???: zeg maar gewoon (grof) zand.
Martijn Knuivers
Redactie

2 nov 2014 01:01

Ach geemigreerde Jan, gelukkig weet ik wie het zegt!
Mels

2 nov 2014 07:33

Martijn,het zou een goed journalist sieren om deze fouten eruit te halen. Ik moet zeggen dat het erg (sorry voor mijn woord keuze,ik kan niets anders bedenken) dom leest. Oja weer een geemigreerde....
Feitelijk doen de Chinezen het dus beter dan de Nedelanders. Het wordt tijd dat ze daar in NL ook die generaties inkorten. Dat zou marktbehoud betekenen. Nu valt het vaak niet mee.
7

2 nov 2014 10:44

Ik denk dat het verstandig is om de generaties ook in te korten. Krijgen we veel minder last van bacterien en virussen in het pootgoed. Het nadeel van het inkorten van de generaties is dat de afnemers van het pootgoed, weer meerdere generaties kunnen na telen en dus weer minder pootgoed afnemen uit Nederland.
Spitmachine

2 nov 2014 11:05

Inkorten van generaties brengt je niets. Als boeren terug gaan van 4 naar 3 generaties, wordt de eerste generatie overgeslagen. Het 'eerste' jaar wordt vervolgens direct met groot materieel geoogst. Er wordt gesuggereerd dat het 4e jaar niet meer geteeld wordt, in praktijk wordt het 1e jaar gewoon overgeslagen. Juist in dat 1e jaar met minimale mechanisatie zijn de risico's uiterst klein.
Kwaliteit zit hem niet in het aantal generaties, maar elke generatie met maximale aandacht voor kwaliteit uitvoeren. Dit houdt in: zo lang mogelijk handmatig oogsten, voorkiemen en zwad rooien. De focus op kwaliteit en niet op kwantiteit. Zo kun je een pootaardappel wel 10 generaties vrij van virus en bacterie houden.
agratax2

2 nov 2014 11:22

@Koestal. Als ik goed ben ingelicht groeien er in China al decennia lang miljoenen hektares aardappelen. In 2005 heb ik voor een Australier gewerkt in het Midden Oosten die al zijn pootgoed (minitubers) in China liet maken en daar toen veel pootgoed teelde voor en met Chinezen. China gaat ook op aardappel gebied voorbij als we het bacterie ziek niet onder de knie krijgen.
@7. Minder generaties is misschien een oplossing. Maar voorzichtiger behandelen van je uitgangsmateriaal is zeker zo belangrijk. Chinezen sorteren zonder zeven zo de reportage laat zien, afzakken door ze pieper letterlijk in de zak te leggen. De reportage maakt het niet duidelijk, maar ik kan me voorstellen dat de Chinezen hun eerste generatie pootgoed gegroeid uit miniknollen met de hand oogsten na voorraadrooien. Voor ons allemaal ondenkbare zaken zelfs rooien en sorteren met de Spiraal vormige Helix wensen we niet te doen in Nederland. Rooien zou capaciteit kosten en sorteren kan niet machine staat niet in de wettelijk toegelaten machines dus geen NAK certificaat mogelijk. Wij behouden liever onze capaciteit en onze regelgeving dan dat we het risico nemen op een BETERE kwaliteit.
joannes

2 nov 2014 15:13

Een knappe reportage! Het illustreert wat ons te wachten staat. @agratax, maakt het in één zin duidelijk: de laatste in #8. En dat terwijl NL export zo belangrijk is. China ligt geografisch en politiek dichterbij voor vele belangrijke importlanden! Wanneer de ontwikkeling zo door gaat, kan het export landschap in 5 jaar héél sterk veranderd zijn!
Mels

3 nov 2014 07:43

@Wielmoer,hier in West Canada wel ja maar niet in dat van luizen envirus vergeven landje. Er staan eenvoudigweg teveel aardappels om virusvrij te blijven. Blijft over het bacterie verhaal. Nou die boeren die meer dan 25000 miniknollen met t handje opzoeken moet ik nog tegenkomen. De uitzonderingen daargelaten. Gewoon de generaties inkorten aan het begin. Die 3&4jr stam terugbrengen naar 2jr. Dat zet zoden aan de dijk om het bacterie probleem op te lossen. NL moet wel goed bij de les blijven om kwaliteit te leveren. Laat dit niet bij de handelshuizen maar pak het zelf op. De boer zelf heeft baat bij een goede kwaliteit en dito afzet. Handelshuizen verzetten hun bakens optijd. Dat is te zien aan de deelname van HZPC in China.
somporn

3 nov 2014 07:59

De meeste mensen onderschatten de mensen in het verre oosten en vooral de chinezen die zijn echt niet op hun achterhoofd gevallen.
Ze halen misschien nu nog de kennis uit europa maar dat zal echt niet lang meer duren dat ze europa voorbij streven.
W Geverink

3 nov 2014 17:50

Presies somporn. Het komt vaak voor dat de nederlandse ego een stuk groter is dan de kennis. De nederlandse landbouw is vaak zo op zichzelf gefocust dat er niet eens meer gelet wordt op ontwikkelingen in het buitenland. Maar dat was vroeger ook al zo. Zo molken de Amerikanen bijvoorbeeld dubbel de liters met van oorsprong nederlandse koeien terwijl de Nederlanders op witte voetjes aan het fokken waren. De varkensstallen van tegenwoordig hangen van allerhande komputersystemen aan elkaar maar de varkens liggen nog steets in de stront omdat de hokken een verkeerde layout hebben. Uit de reportages in Boerderij blijkt telkens weer dat boeren op kostprijs in nederland een vrij onbekend iets is vergeleken met de rest van de wereld.
Boertje1950

3 nov 2014 19:14

Nu is de arbeid er nog erg goedkoop waardoor dit een erg goed systeem is. Niks beter dan een kortere lijn. Alleen stijgen de lonen voor arbeiders in China ieder jaar. Dan is het financiële plaatje over tien jaar weer anders. Wellicht dat ze dan meer jaren vermeerderen ? Of is dit een verkeerde gedachte.
Boertje1950

3 nov 2014 19:20

Daarnaast doen ze nu nog alles met de hand wat heel goed is voor de kwaliteit etc. Maar de mechanisatie komt daar vroeg of laat ook. Met de hand oogsten / rapen is dan ook verleden tijd. Maar daar spelen ze natuurlijk ook op in. Gelukkig is er in Nederland het NAK-label.
ed12345

4 nov 2014 12:40

Boertje 1950 wat de verandering teweeg zou brengen door hogere lonen kunnen we de autoindustrie en allerlei andere machines als voorbeeld nemen Japan was een goedkoop lonenland ze zijn dat beslist niet meer maar hun positsie in die markt is er alleen maar sterker op geworden
In Europa moeten we oppassen
Boertje1950

4 nov 2014 19:34

Dat klopt, vroeg of laat hebben ze daar ook alle kennis. Dan is het de macht van de grootste. Veel voor weinig. Daarnaast zullen de opbrengsten er nog wel stijgen als ze de grond optimaal gebruiken m.b.t. bewerkingen, bemesting etc.
Spitmachine

4 nov 2014 20:00

@mels, 25.000 miniknollen (1/3ha) met een groepje scholieren opzoeken is een kleine moeite.
Wanneer je dit jaar overslaat en direct grootschalig met 200.000 miniknollen (2,5ha) begint zoek je ze waarschijnlijk niet meer met de hand op.
Je hebt dus nu het 1e jaar, waaraan geen mechanisatie te pas komt, en dus het meest aardappelvriendelijk is, uit je opbouw geëlimineerd.
Je bent dus niets opgeschoten, enkel de kosten aan het verhogen.