Eendracht maakt macht

De argumenten van 125 jaar geleden voor krachtenbundeling in coöperaties gelden nog steeds. Dit schrijft columnist Arie Noordam.

De agrarische sector was 125 jaar geleden een speelbal van de handel, werd uitgebuit en niet zelden opgezadeld met woekerrentes. De nood was zo hoog dat er een reactie kwam uit de sector zelf. Coöperaties als Samen Sterk en Ons Belang schoten als paddenstoelen uit de grond en, niet onbelangrijk, werden een succes.

Verdeeldheid

En nu, 125 jaar verder? Er is een EU gebouwd die eenheid zou moeten bewerkstelligen, maar een verdeeldheid creëert die zijn weerga niet kent. Zo dictatoriaal geleid dat de EU’s zelfbenoemde vijand Poetin er nog wat van kan leren. Dan onze Tweede Kamer: er zijn zestien fracties, 80 procent te veel, en dus is het onmogelijk om verantwoord beleid te maken.

Belangenbehartigers niet gehoord

En onze eigen agrarische sector? Natuurlijk hebben we belangenbehartigers. Ik zal er een aantal noemen: NVV, NAV, NMV, varkens-, akkerbouw- en melkveevakbonden, bij het melkvee ook nog DDB, een clubje dat al op de barricade klimt als het maar denkt dat de melkprijs gaat zakken.

Heel jammer dat die barricade niet meer is dan een klein, laag zeepkistje en dat het geluid dat DDB voortbrengt gelijk is aan het piepen van een muisje, het wordt niet gehoord en is dus zonde van de energie. En we hebben ook nog de LLTB, goedwillende, ongetwijfeld gezellige Limburgers, maar te klein om een vuist te maken.

Geld laten verdampen

Veel groter is ZLTO, die organisatie is een spannende wedstrijd begonnen met de overheid. Wie kan het meeste geld in een bodemloze put laten verdwijnen, oftewel laten verdampen?!

Getalsmatig zal onze overheid dat wel winnen, gemeten naar de omvang van de achterban weet ik het nog zo net niet. € 16,8 miljoen tegen 15.000 leden.

Enfin, ZLTO doet in ieder geval verwoede pogingen om een uitgeklede varkensslachterij in de benen te houden zodat de leden tegen bodemprijzen hun varkens kwijt kunnen. Dan hebben we nog LTO Noord: ook te klein en die groep doet het natuurlijk ook niet goed, althans volgens de niet-leden.

‘Wij zijn het zélf’

Wat is nu het positieve van dit stukje? Wij zijn het zélf; u, ik en de hele agrarische sector vertegenwoordigen die bovenstaande clubs. Wij stoppen daar zelf eindeloos veel tijd en energie in. En niet alleen in bovenstaande, we creëren ook nog eens eindeloos veel keurmerken en certificeringen.

De club opheffen

Laten we daarmee stoppen, laten we op de eerstvolgende ledenvergadering van zo’n afkorting voorstellen de club op te heffen. De tijd is rijp om weer eens te gaan denken aan Ons Belang, Samen Sterk!

En als u mij niet gelooft vraagt u maar eens aan de glasgroentetuinders wat een verdeeld huis kost, u zult ervan schrikken, terwijl juist dáár 125 jaar geleden de revolutie begon. Schrijnend! Ongetwijfeld zitten bij al die bovenstaande organisaties verstandige mensen, bundel die krachten zodat we zelf beleid kunnen maken om samen met overheid en handel dat beleid vorm te geven.