Bijwerkingen van transgene teelt niet voorzien

In de Verenigde Staten is inmiddels zo’n vijftien jaar ervaring met de teelt van transgene gewassen. Langzamerhand moeten de effecten daarvan duidelijk worden. Wageningse onderzoekers hebben in opdracht van de Commissie Genetische Modificatie (Cogem) gekeken naar de milieueffecten van de grootschalige teelt.

Bij de transgene teelten zijn twee hoofdlijnen: gewassen die een ingebouwde insectenresistentie hebben en gewassen die bestand zijn tegen bepaalde bestrijdingsmiddelen.
De laatste herbicidetolerante gewassen hebben er toe geleid dat in een groter landbouwareel minder grondbewerking wordt toegepast. Dat is op zich beter voor het milieu: er is minder erosie en bovendien is er sprake van energiebesparing.

Nadelig bij-effect van het gebruik van bestrijdingsmiddelen is dat meer onkruiden resistentie hebben opgebouwd. Bovendien is er opslag van de resistente gewassen in volgteelten.
De teelt van insectenresistente gewassen (bt-gewassen) helpt wel tegen de maiswortelkever, maar andere insecten zijn er ongevoelig voor, waardoor die meer schade kunnen aanrichten.
Gunstig bijeffect van bt-teelten is dat naburige conventionele teelten te maken krijgen met minder insectendruk. Ook de schimmeldruk neemt af.

De Wageningse onderzoekers concluderen dat er in het algemeen geen grote onverwachte milieu-effecten van transgene teelten zijn. Er zijn geen onverwachte effecten geconstateerd, die een direct gevolg zijn van de genetische modificatie. Het idee dat het onderzoek zou kunnen helpen bij het opstellen van protocollen voor het volgen van transgene teelten, is niet uitgekomen. Volgens de onderzoekers zijn er geen conclusies te trekken, die gebruikt kunnen worden voor het opstellen van zogenoemde monitoringsprotocollen.