Bedrijfsovername: weg met het taboe!

Laatste reacties

• 

  jp

  21 apr 2008 21:49

  hoi margreet
  sexy kleren aan en dan de boer op, en wie weet wat je er allemaal uit krijg!? hihihi

• 

  Noem mij maar sinterklaas

  22 apr 2008 12:52

  Margreet jij hebt mijn verhaal dus niet gelezen! Ik dacht dat ik heel duidelijk was! Ik ben op dit moment slachtoffer van mijn eigen succes! Dat dit in de landbouw ongeloofelijk in de oren klinkt kan ik begrijpen! Maar ik kan je wel zeggen dat ik niet de enige ben. Ik heb ook een vriend die een zeer klein bedrijf van de grond af aan opgebouwd heeft en op dit moment er goed aan verdiend. Die moet ook nog overgenomen worden. Wie profiteerd er dan van die waarde stijging? Er wordt altijd maar gedaan of de opvolger zo goed af is maar dat is in lang niet alle gevallen zo! Er zijn heel veel jonge boeren die er echt wat van maken en die we dus niet meer boer kunnen noemen maar ondernemer. Die kunnen ook tegen werkelijke waarden overnemen, want die breiden dat bedrijf in enkele jaren zo hard uit dat de oude financiering er niet meer toe doet. Wel is dit met behulp van familie kapitaal. Dat heb ik ook gemoeten omdat de banken er nog geen vertrouwen hebben in die jonge ondernemers omdat ze dat simpelweg niet kennen. In de landbouw is er één groot verschil met vroeger. Nu moet je een ondernemer zijn en moet je een klein beetje verstand in je kop hebben. Anders red je het niet. Bedrijven die nu voor een laag bedrag overgenomen zijn zijn meestal ook de kleinere bedrijven. Daar moeten we ook niet meer anders overpraten dan als we het over voetbal hebben. Het is dan een hobby en die mag geld kosten! Als dat geld van de familie is dan is dat maar zo, is dat mijn probleem? (heb ik ook niets op tegen) Ik ben een ondernemer en ik wil verder, zolang we hier praten over overname subsidie geld van de familie er in laten etc. dan verpesten jullie mijn imago! Ik dop mijn eigen boontjes heb ik geen hulp voor nodig alleen een goede wetgeving! Dus waar jij mee bezig bent gaat tenkoste van mij. Ik wil goed betalen voor mijn bedrijf maar dan wel voor het bedrijf van voor dat ik meewerkte en niet dat van nu! Dan heb ik al die jaren voor niets gewerkt en daar pas ik voor! Als je nog meer vragen hebt dan stel die maar over dit forum ik ben graag bereid om hier heelveel over te vertellen maar dan wel anoniem vanwegen de onderhandelingen met mijn familie!

• 

  Piet

  22 apr 2008 13:22

  Sinterklaas, ik vind je lastig te volgen. Kort samengevat bedoel je dus: - Ik heb lange tijd meegewerkt in het bedrijf, en daarmee bijgedragen aan de waardestijging. Deze waardestijging wil ik niet betalen. - Als dit je punt is vind ik het wel interessant. Ik zou je graag de volgende vragen willen stellen: Heb je loon gekregen toen je in het bedrijf meewerkte? En zo ja, voor welk bedrag denk je dat een werknemer - van bijvoorbeeld een autogarage - het bedrijf kan overnemen? De waarde van voor zijn aanstelling of de huidige waarde? Misschien een prikkelende vraag, maar hij moet wel gesteld worden.

• 

  Margreet Welink

  22 apr 2008 13:49

  Sinterklaas, geweldig dat je (anoniem) je verhaal in Boerderij wilt doen. Waar kan ik je bereiken? Kun je je gegevens aan mij doorgeven? Zie onder aan deze weblog.

• 

  Paul

  22 apr 2008 17:29

  De meeste bedrijfsopvolgers gaan een tijdje in maatschap, met de ouder(s),
  voor ze het bedrijf over nemen.
  In die tijd bouwt de opvolger al vast een stukje eigen vermogen op.

• 

  sinterklaas

  22 apr 2008 17:57

  De waarde van een bedrijf wordt door meerder factoren beinvloed! Een zeer belangrijke is de inflatie. Andere factoren zijn staat van gebouwen, uitbreiding of krimpen van het bedrijf, prijsvorming produkten, rendement van het bedrijf bestemings plan veranderingen, wetswijzigingen, etc. In mijn geval is de waarde van het bedrijf voor het grootste deel veranderd door uitbreidingen op meerdere lokatie's. Wij zijn minstens 10 keer zo groot. Dit is een proces geweest die ik met heel veel tegen werking toch door gevoerd heb. Voor dat ik in de maatschap ging hebben we jaren fiscaal verlies gedraaid. Een van mijn zussen zei dat ik er beter mee kon op houden. Zij is bovendien helemaal niet uit op het geld. Nu draaien we goede winsten. Dit is een proces geweest die veel sneller had kunnen lopen als mijn ouders hadden meegewerkt aan de ontwikkeling. Ik heb investeringen af moeten dwingen op momenten dat het duurder was dan dat je het op andere tijden zou investeren. Dit heeft zeker hogere kosten meegebracht, maar volgens deskundigen waren de meesten investeringen zeer goed geweest. Nu ik daar op terug kijk hebben die bepaalde investeringen zeker bijgedragen aan de waarde en rendent van het bedrijf. Mijn vader heeft het al die jaren wel heel goed gedaan en ook zeer hard gewerkt maar hij is anders ondernemer dan ik. Hij kijkt ook lang niet zoveel naar het rendement. Als je vraagt of ik loon heb gehad dan kan ik makkelijk zeggen: wat ben ik waard? Als je er vanuit gaat dat ik nu geen werk meer doe dat onder de 25 euro per uur opbrengt en ik heb gemiddeld 80 uur gewerkt per week en gemiddeld 50 weken gewerkt dan tel maar uit! Ik heb zelf een huis gekocht ik heb de eerste jaren niet meer uitgegeven dan nodig voor het uitgaan ik woonde bij mijn ouders wat ook geld kost maar goedkoper kun je niet zijn! Dit wil ik allemaal niet meetellen. Wel wil ik de waarde van de grond gebouwen en machines meenemen. Ik kan redelijk rekenen en dan kom ik zover dat wat de grond meer waard is geworden zijn op de oude lokatie's de gebouwen minder waard geworden of zelfs waardeloos door beter technieken. Bij de nieuwe lokatie's heeft mijn vader nooit veel gewerkt ik denk zelfs niet meer dan 100 uur. Die heb ik allemaal door hard werken opgebouwd. Wel moet ik zeggen dat ik met onderpand van het ouderlijke bedrijf die mogelijkheden had. Daar kun je mij natuurlijk altijd op afschieten! Mijn voorstel om tegen de oude waarde het bedrijf over te nemen is echt goed te onderbouwen als ik met werkelijke cijfers reken. Dan heb ik mijn kindsdeel waar ze vroeger mee telde niet gehad, maar ik heb wel geprofiteerd van de waarde van het ouderlijke bedrijf! Wat dit allemaal waard is weet ik niet maar ik vind mij zelf niet onredelijk!

• 

  goede boer

  22 apr 2008 23:31

  Welke soort bedrijfsovername heeft Margreet op het oog, tuinbouwbedrijf? varkenshouderij?, akkerbouw- of melkveebedrijf? Ze hebben wel allemaal een verschillende methodiek van bedrijfsovername. En dan ook nog eens per sector wegens de verscheidenheid in de bedrijven. Geen eenheidsworst van te maken. Meeste haken en ogen kunnen de melkveebedrijven hebben. Vanwege het melkquotum. Dat melkqutom heeft aasgieren in de vorm van familie, pachter en verpachter en niet te vergeten de belastingdienst. Vraag maar eens aan een accountant wat die allemaal voor problemen tegenkomt om de waarde en eigendomsrechten van een melkquotum vast te stellen bij een bedrijfsovername. ( Of bij beëindiging van het melkveebedrijf) . Broer en zus schieten er bij in is het credo. Dat zou alleen kunnen gelden wanneer een landbouwbedrijf wordt beëindigd. Maar hoe vergaat het de opvolger wanneer een bedrijf wordt beëindigd. Als ik kijk naar een pakweg 20 tot 25 bedrijfsbeëindigingen in mijn ( wijdere) omgeving de laatste 10 -15 jaar. Dan is dat voor de meeste opvolgers weinig rooskleurig verlopen. Drie melkveehouderijen failliet. waarvan eentje wegens gezondheidsproblemen en twee van wege een zwaarverliesgevend avontuur in het buitenland. Ook twee met een zelfmoord, en twee met een dodelijk ongeval. Eentje vanwege een echtscheiding mag ook niet in het rijtje ontbreken. Alsook een bedrijfbeëindiger die nu in een verpleegtehuis vertoeft. Verder een opvolger die op het punt stond het bedrijf over te nemen en besloot dat het beter was om maar te emigreren. Drie bedrijven die door de provincie zijn opgekocht. Bleef echter geen villa en mercedes van over. Drie bedrijven die gestopt zijn, waarna de opvolgers blij mogen zijn dat ze het pensioen nog net halen. Een bedrijf gestopt toen in de natte herfst van 2001 een groot deel van de oogst en daarmee het meeste bedrijfskapitaal op het land achterbleef. In dat jaar was er nog geen oogstschade verzekering en de overheid riep toen dat het bedrijfsrisico was. Die opvolger zit nu in de bijstand. Drie bedrijven gestopt vanwege bereiken pensioen. Dan zijn er nog een paar bedrijven gestopt waarvan ik geen bizonderheden weet en kan noemen. Er zijn slechts twee van die 25 bedrijven gestopt waarvan ik kan zeggen dat ze er aardig uitgesprongen zijn. Zo is het vergaan in mijn omgeving. Ik weet niet of dat maatgevend voor de rest van Nedrland is. Maar een mega-taboe bij bedrijfsovernames.? Je gaat toch niet de weinig rooskleurige afloop van een bedrijfovername aan de grote klok hangen zoals die in mijn omgeving zijn voorgevallen. De hype die Margreet nu heeft opgezet kan wel eens grievend zijn voor diegenen waarbij de bedrijfsovernames treurig verlopen zijn.

• 

  Piet

  23 apr 2008 09:37

  Sinterklaas, ik vind je verhaal enorm boeiend. Ik ben zelf vrij jong, en het overname proces is nog lang niet officieel begonnen. Wel werk ik naast mijn studie veel mee, en binnenkort breiden wij uit met een tweede locatie die ik voor een groot deel zal gaan runnen. Kortom, alle ingredienten voor een vergelijkbaar verhaal als jou. Welke tips kun je me geven om zo'n situatie te voorkomen?

• 

  sinterklaas

  23 apr 2008 10:38

  Piet ik kan maar één ding zeggen, begin zo snel mogelijk voor je zelf. Ga niet wachten met de overnamen, moet je wel wachten probeer dan de tweede lokatie onder jou naam te laten lopen. Gaat die lokatie mis dan ben je ook zelf verantwoordelijk, maar daar ben je ondernemer voor. Gaat het goed dan is de bedrijfs overname een makie want dan kun je het ouderlijke bedrijf kopen als tweede lokatie (dat heb je al een keer eerder gedaan dus dat kun je vaker tenminste als er rendement in zit) De meesten die in een maatschap gaan die hebben een andere mening over de bedrijfsvoering als de ouders, het is niet altijd beter om je zoveel jaren te binden met een afbouwende ondernemer dat is meestal niet goed voor de ontwikkeling van het bedrijf. Ik ken een bedrijf waarbij de vader het bedrijf gelijk nadat de zoon van school kwam overgegeven heeft. De mening van de vader was dat de zoon in de maatschap periode toch geen eigen vermogen op kon bouwen omdat hij niet meedeeld in de stille reserves die in bijv. het melkquotem zit die voor de maatschaps periode in eigen dom was. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen waarom ik denk dat de traditonele overname procedure voor de echte ondernemers onder ons niet goed is. We hebben het altijd over dat de broers en zussen meestal benadeeld worden maar dit wordt meestal zeer eenzijdig gezien. Als bijv. de vader 50 jaar is en de zoon komt in de maatschap met de 20 dan zitten ze normaal zo'n 15 jaar in maatschap. Die 15 jaar zijn de belangrijkste jaren voor de zoon om een bedrijf op te bouwen en naar de hand te zetten. Als je je bedrijf dan te weinig laat ontwikkelen dan kun je dat meestel nooit meer inhalen. Want als je ouder wordt dan gaan de prive uitgaven harder door tikken je kunt dan niet zolang meer doorwerken omdat je op de kinderen moet passen. Heb je daarentegen het bedrijf wel goed ontwikkelt dan krijg je alle vertrouwen van de banken, spelen de prive uitgaven op een grotere omzet niet zo hard mee, kun je iets meer gebruik maken van personeel want die kun je betalen omdat je de stappen die je moest nemen gedaan hebt op het moment dat je tijd had. Maar de ouders zitten vaak veel meer vast in het traditioneel denken en dat kost heel veel energie omdat te doorbreken. Over al deze zaken wordt bijna nooit gesproken, maar wel over werkelijke waarde van het bedrijf het schenken van een bedrijf maar het moment van overname en wat de overname kandidaat in zijn heel leven gedaan heeft voor dat bedrijf en daarmee gespaarde uurlonen dat moet men maar even vergeten. Meestal tellen ze de waarde van het bedrijf op het moment dat ze aan het tellen zijn dus nu! En wie er dan van de ontwikkelingen profiteerd telt niet mee! Ik kon net als veel andere met de 4 al traktor rijden en dat vond mijn vader zeer prettig met het verleggen van de regeninstalatie. Met de 6 kon ik frezen, maaien, schudden etc. Nooit iets voor gekregen. Maar dit telt niet mee. En nu zou ik alles voor de huidige waarde moeten overnemen. Had ik beter bij de buren kunnen werken, want dan had ik mijn uren betaald gekregen.

• 

  .

  23 apr 2008 12:43

  Ik heb het verhaal over samenwerking van jou ook nog een keer gelezen. En dan krijg ik maar één gedachte, waarom? Eerst wordt je in de jeugd of als kind gepest of door vrouwen minder aangekeken, ook werk je al die tijd veel mee, daarna moet je in de maatschap en krijg je gesprekken met de familie die niet altijd even leuk zijn.
  Gaan die gesprekken wel goed dan krijg je de media over je heen dat je werkt met geld wat eigenlijk ook van de rest van de familie is. Als je daar uitkomt dan zit je jaren in de maatschap en kun je met je ouders, broers en zussen geen goed woord wisselen of je bent weer het verwende nest die het bedrijf en huis over mag nemen. Na jaren ruzie over bedrijfsvoering mag je als je ouders er eindelijk aan toe zijn het bedrijf overnemen. Dan beginnen de leuke gesprekken met de familie weer! Is het uiteindelijk afgerond dan krijg je de eerste jaren van je vader te horen dat je alles beter anders of niet of juist wel kunt doen. En als het niet eerder komt dan bij het sterven van de ouders krijg je weer de familie over je heen dat je al heel veel hebt gehad!

• 

  karel

  23 apr 2008 14:39

  ikzelf ben enig 'kind' en nu 30 jaar. mijn vader runt het akkerbouwbedrijf (130 ha) alleen. ik help wel mee tijdens de oogst , maar vrij beperkt en enkel tijdens weekends of sporadisch een dag verlof. veel wordt verhuurd, dus qua werk is het voor hem zeker geen full time job en goed te doen dus.
  
  er is echter nog een aanzienlijk deel pachtgrond welke te koop zal komen en aangekocht moet worden... alle 'winst' gaat daar dus in.
  
  ik ga werken en denk dat deze situatie nog een 10 tal jaar duren zal en tot zolang dus niet op het bedrijf kan komen.
  
  vader kan nog niet stoppen, is te jong, en kan geen vermogen uit het bedrijf trekken want er is nog veel geld nodig voor de pachtgronden te kopen. ik zelf kan hem ook geen overname som betalen, want dan zou ik de pachtgronden nooit kunnen kopen en afbetalen.
  
  en dan ben ik nog maar 'enig kind'. gene broers en zussen.

• 

  W Zandbergen

  25 apr 2008 12:34

  Margreet blijft nog steeds fout denken als broers en zussen, voor zover aanwezig, al zullen erven voordat een ouder zal sterven.
  Als kind/opvolger niet tijdens het leven van
  ouder(s) begint met overname zal het bedrijf vanzelf achterop raken, daarmee in waarde afnemen. Hierdoor blijft er automatisch minder over voor de erfenis, daarmee minder voor de eventuele broers en zussen. Daar aandenken Margreet voor je nog meer onzin verkondig.

• 

  bert

  21 dec 2008 23:40

  bij ons thuis heeft er ook een bedrijfsovername plaats gevonden. Wij zijn met 3 kinderen, waarvan de oudste zoon het melkveebedrijf overneemt.
  Mijn zus en ik zijn 1 x uitgenodigt om aanwezig te zijn bij de uitleg van het overname rapport. Hierbij bleek wel dat alle informatie die daarin staat alleen tot betrekking is van de overnemer, de overige kinderen worden hierin al niet genoemd.
  Er is nooit naar onze mening gevraagd, tevens is het niet duidelijk wat er voor ons overblijft. Ouders willen eigenlijk nergens over praten, de overnemer vind dat hem alles toekomt, het lusten en lasten verhaal! Het is niet zo dat wij de overnemer het niet gunnen, maar het is wel heel lastig dat alles heel vaag is, en dat niemand duidelijkheid kan scheppen in deze chaos. Verder is het ook heel moeilijk om dit onderwerp te sprake te brengen omdat je niemand tegen het verkeerde been wil stoten en omdat je de goede vrede wil bewaren.
  eigenlijk is de verdeling op deze manier niet eerlijk.

• 

  astrid

  18 aug 2009 09:55

  Dag Margreet,
  Een goede zaak om dit uit de taboesfeer te halen, alleen aan de reacties te zien word het niet als zodanig begrepen. Jammer.
  Onze ouders zijn al jaren geleden gestopt met het boederenbedrijf en na bijna 15 jaar krijgen ze nu eindelijk de vergunning om de boerderij te splitsen. Mijn jongste zus wil met haar gezin hier gaan wonen na slopen en opbouwen van hun gedeelte. Ook dit is allemaal lastig: het wordt geschat zodat de belasting ermee tevreden is, wat betreft de aankoop van 'de bouwval'. Het mag niet teveel zijn, anders kan mijn zus het niet bekostigen..
  maar als een vreemde partij het zou kopen zou het bijna anderhalve ton meer waard zijn..
  Als broers en zussen 'moet ' je het hier mee eens zijn, anders is de harmonie van het gezin natuurlijk ver te zoeken..
  Ik heb op internet naar info hierover gezocht, maar die is er bijna niet.

• 

  Roosje

  2 mei 2011 23:15

  Ik zie dat de reacties al een paar jaar oud zijn, maar reageer omdat ik dit nu bij de hand heb. Het verhaal van Bert eigenlijk precies het verhaal hoe het bij ons is gegaan. Wij werden ook uitgenodigd door ouders en broer om overname te bespreken van het melkveebedrijf door broer met daarbij de boekhouder. We zijn ook met 3 kinderen, maar in ons geval, wij hebben zelf ook een melkveebedrijf (met niet familie). Wij werden in het hele verhaal, wat trouwens al na 3 minuten afgelopen kon zijn, want het enige wat gezegd werd was: we doen het bedrijf over naar zoon. Zijn er nog vragen?
  Ik wist niet wat ik hoorde. Moest dus zelf vragen hoe het dan financieel zat en had moeite met dat dat niet uit hun zelf verteld werd. Ik kreeg het gevoel dat ze daar ook op gehoopt hadden. Zoon die het over mag nemen zat emotioneel te vertellen dat het allemaal niet zo makkelijk was een overname regelen. Maar alles wordt vrij van schuld zo doorgeschoven. Alles was dichtgetimmerd. Broer zat met 15 jr. al in maatschap en dat toen al voorgesorteerd werd op een zo goedkoop en fiscaal mogelijke overname. Er wordt niet gepraat over de andere 2 kinderen, die beiden ook startende ondernemer zijn, maar die zich wel in grote schulden moet steken voor toekomstige investeringen en overname. Wat mij ook verbaasde dat er met het overnamebedrag ook al rekening werd gehouden met het nog nieuw te investeren van een nieuwe melkstal en nog aan te kopen grond. Met het meest slechte is rekening gehouden, mijn broer zal wat er ook gebeurd altijd een winstgevend bedrijf hebben.
  Ik vraag me af, kan dat allemaal zomaar? En kun je zonder weet van andere kinderen je bedrijf overdoen naar 1 van je kinderen? Ik wil geen ruzie en ben niet op geld uit, helemaal niet, maar ik krijg hier een heel naar gevoel bij. Hoe kun je 1 kind de kans geven om zijn onderneming volledig te ontwikkelen, terwijl je andere 2 kinderen zich maar moeten redden?? Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Zeg je, hoe je erover denkt, of moet je je wijzelijk stilhouden voor de lieve vrede binnen de familie. Er is in het verleden al het nodige gebeurd binnen het gezin, en daarom wil mijn zus hier sowieso niks van zeggen, bang voor ruzie. Het houdt me behoorlijk bezig.
  

• 

  Duitser

  22 aug 2012 16:06

  Moet me bij Roosje aansluiten, al is het stukje inmiddels verjaard.
  
  Melkveebedrijf (4 Kinderen) De jongste zoon heeft het overgenomen na ca 10 jaar in maatschap te zijn geweest. Het onderwerp was altijd onbespreekbaar.
  De andere 3 hebben het de jongste altijd gegund, daar was verder geen discussie over.
  
  Voor acht jaren was er een gesprek met de boekhouder waarin gesteld werd dat het doel was om een huis met oude dagsvoorziening voor de ouders zou komen. Dit was de eerste en laatste keer dat er open over werd gesproken. Wat er voor de kinderen zou worden gedaan was onduidelijk maar hun erfdeel zou uit dit aan te kopen huis moeten kopen.
  
  Echter na twee jaren zijn de ouders verhuisd naar een huurhuisje heeft de jongste een nieuwe stal gebouwd en is hij flink aan het uitbreiden geslagen.
  
  Eenmaal heb ik mijn broer gevraagd hoe hij dit ziet wat heeft geresulteerd in een zeer gespannen relatie tot op de dag van vandaag.
  
  Blijft over een minimale oudedagsvoorziening voor de ouders en 3 kinderen die volkomen leeg staan en een familie die net doet alsof de wereld in orde is. Behalve mijn broer, welke mij volledig ontloopt.
  
  Ik begrijp alle argumenten het voelt gewoon niet goed. Het ging mij nooit om de centen maar om openheid van zaken, en een kleine erkenning naar de andere kinderen toe. Het schijnt in Nederland zo te kunnen dat er kinderen volledig tussen wal en schip kunnen vallen als het om erfDELEN gaat.