Breder onderzoek voor kalver- én melkveehouderij

Directeur corporate affairs Marijke Everts (31) en hoofd research & development Wiebe Mulder (52) voor het nieuwe innovatiecentrum Drieveld in Uddel (Gld.). Onderzoek naar voersamenstelling en -ontwikkeling staat er centraal, maar onderzoek vindt ook plaats op terreinen als diergezondheid, duurzaamheid en emissies. - Foto's: Koos Groenewold

De maatlatstal heeft capaciteit voor 756 blankvleeskalveren (drie afdelingen) en 308 opfokkalveren (twee afdelingen). De onderzoekers werken hier aan gezonde, vitale kalveren en wisselen kennis uit tussen melkvee- en kalverhouderij. Vanuit die eerste sector komen ook steeds meer vragen over opfok, merkt VanDrie Group.

Twee kernpunten zijn de vermindering van stikstof via de verteerbaarheid van voer en die van methaan via pensfermentatie. Duurzame, circulaire grondstoffen zijn een ander aandachtspunt. Nu bestaat ruim 80% van deze grondstoffen uit reststromen, maar VanDrie wil daar versneld mee aan de slag. Bijvoorbeeld via de levensmiddelenindustrie en akkerbouw. De integratie kijkt ook naar de effecten van non-gmo en Europese grondstoffen op voeding.

Een van de vijf afdelingen. Er zijn overal sensoren. Bijvoorbeeld voor temperatuur, co2, luchtvochtigheid en ammoniak. Uitkomsten worden gekoppeld aan effecten van voeding. Resultaten worden tweewekelijks intern gedeeld en gaan naar buitendienstmedewerkers van VanDrie. De wetenschap vloeit zo bijna direct door naar de praktijk.

In de stal is veel gedigitaliseerd om kalveren constant te kunnen monitoren. Soms is het nog ‘ouderwetse’ arbeid. Hier zijn medewerkers bezig om de kalveren te wegen. Dit gebeurt elke 4 weken.

Links achterin de stal bevindt zich een ruim opgezette voerkeuken. Hier zijn acht silo’s, drie mengers en vier big bag-plekken. Op Drieveld kunnen twaalf soorten kalvermelk en tien mengvoeders getest worden.

Melk wordt gevoerd met een melktaxi, het overige voer krijgen de kalveren van een voerrobot. VanDrie voert dan per hok én dier; maatwerk dus.

De robot voert per groep en maakt bijna overal in de stal zijn ronde. Daar wordt buiten de stal al voor gewaarschuwd…

Op Drieveld wordt vanwege de vele verschillende voersoorten met een robot gewerkt. Die bespaart veel arbeid. Een ander voordeel: via de voerrobot wordt veel data verzameld.

De kalveren kunnen niet op dezelfde plek vreten en drinken, zoals hier te zien is. De voertroggen en drinkemmers zijn aan verschillende zijdes van de hokken geplaatst. Ventileren over de voergang gebeurt alleen aan deze ruwvoerkant. Zo is er geen tocht aan de melkkant.

Hier is dat te zien; geen ventilatiedeur. Melk krijgen de kalveren via de melktaxi zodat de melktemperatuur op peil blijft. Dit is maatwerk; geen trog, maar losse blauwe emmers. Automatisch melk voeren was minder praktisch, omdat er wel twaalf soorten kalvermelk zijn. Dan is het risico op melkresten in de leidingen te groot.

In de hokken ligt rubber op de roosters. Met zes dieren in één hok hebben de kalveren meer ruimte dan de norm: 2 m². Dat is met het oog op de toekomst gedaan. De verwachting is dat de norm per kalf strenger zal worden. Daar sorteert VanDrie op voor.

In de afdelingen koos VanDrie voor heaters. Er is geen vloerverwarming in de hokken. De reden: met heaters kun je snel een grote ruimte verwarmen. De lucht uit de heaters wordt verwarmd met warm water uit de Alpuro-fabriek aan de andere kant van de weg.

Restwarmte uit diezelfde Alpuro-fabriek wordt overigens ook in de voerkeuken gebruikt, voor het warmwatervat (rechtsboven).

Aan de achterkant van de stal bevindt zich deze biologische luchtwasser.

De klimaatcomputers in de centrale gang zijn voor de veiligheid afgeschermd. Zo kunnen computer en voerrobot niet beschadigd raken. Medewerkers kunnen de klimaatcomputer uiteraard nog wel gewoon bedienen.

Drieveld bevindt zich aan de rand van het dorp Uddel en een bos. Langs de stal worden nog bomen geplant voor een betere landschappelijke inpassing.