Biologisch

“Je schrijft toch niet weer over duurzaamheid?”, vraagt Hanna die over mijn schouders meeleest. ”Dat interesseert boeren niet zo. De vorige keer schreef je er ook over en dan is het wel weer genoeg.

Het zweverige gepraat over duurzaamheid, zonder er bij te vertellen wat het oplevert, verveelt de boer. Die wil boter bij de vis en dat kan ik me best begrijpen”.

Ik lees haar voor: ”De wereld moet zijn heil niet verwachten van biologische landbouw en geen gewassen verbouwen voor biobrandstoffen. Als we volledig overschakelen op de ecologische landbouw hebben we een groot probleem. Dan kun je maar de helft van de wereldbevolking voeden en moet je van veel natuur weer landbouwgrond maken. Laten we dus asjeblieft kunstmest en bestrijdingsmiddelen niet in de ban doen, maar zorgvuldig gebruiken.”

Dat zegt professor Rabbinge bij zijn afscheid van de Universiteit van Wageningen. Niet de eerste de beste. Hij zegt het ook niet om de gangbare Landbouw te plezieren, maar uit zorg voor de honger, die in de wereld heerst. Die nog groter wordt door het groeiende aantal mensen, dat de aarde bevolkt. Hij zegt in feite dat we met biologisch en ecologische boeren de voedselvoorziening op aarde de vernieling in helpen.

”Daar hoor je onze politici niet over”, concludeert Hanna direct. ”Die praten ons als gangbare boeren een minderwaardigheidscomplex aan. Alleen als je biologisch boert doe je het goed. En nu blijkt dat het anders ligt. Politici verkondigen halve waarheden. Al dat groene gedoe in de Tweede Kamer stoelt slechts op gebakken lucht.”

”Het is nog erger”, windt ze zich op, ”Ze prediken met de ’biologische Landbouw-bijbel’ de honger in de wereld. Zouden ze dat niet weten? Dat is erg. En als ze het wel weten, is het heel erg.”
Zo is het. Professor Rabbinge, actief lid van de PvdA en voorheen van de Eerste Kamer, heeft zijn lidmaatschap van de partij opgezegd. Hij vindt dat die gedomineerd wordt door de middelmaat met veel opportunisme.

Het is griezelig dat dat soort mensen besluit over onze toekomst.