Luxe voer voor kleinere biggen niet rendabel

Wageningen – Het kan interessant zijn om vleesvarkens met een lage genetische aanleg (biggen van zeugen en eindberen met een hoge Topigs Productie Index) en een laag geboortegewicht (LL-dieren) een minder luxe voer te verstrekken dan vleesvarkens met een hoge genetische aanleg en een hoog geboortegewicht (HH-dieren).

Dit blijkt uit onderzoek van Wageningen UR Livestock Research. Het verstrekken van voeders met 5 procent minder aminozuren verslechtert de technische resultaten van LL-vleesvarkens niet. Alleen tijdens de startvoerfase is de voederconversie ongunstiger bij de LL-beren die 5 procent minder aminozuren kregen. De voerkosten zijn 70 cent per afgeleverd vleesvarken lager bij het verstrekken van voer met 5 procent minder aminozuren. Het kan daarom interessant zijn om LL-vleesvarkens een minder luxe voer te verstrekken.

Ook blijkt uit het onderzoek dat het verstrekken van 10 procent extra aminozuren in het tussenvoer en eindvoer de technische resultaten van zowel HH- als LL-vleesvarkens niet verbetert. Het saldo per afgeleverd HH- of LL-vleesvarken is ruim €2 lager bij 10 procent extra aminozuren in het voer vanwege de hogere voerkosten.

Daarnaast bleek dat HH-biggen en -vleesvarkens meer voer opnemen en sneller groeien dan LL-biggen en -vleesvarkens. Het financiële resultaat per afgeleverde big is bij de HH-biggen €3,40 hoger dan bij de LL-biggen. Het saldo per afgeleverd vleesvarken is €2,50 hoger bij de HH- dan bij de LL vleesvarkens. Op jaarbasis wordt het verschil in saldo nog groter, omdat HH-vleesvarkens gemiddeld 5,5 dagen eerder geleverd worden.