‘Varken als orgaandonor’

De veehouderij gaat mogelijk een heel nieuw tijdperk in als gevolg van ontwikkelingen in het medische onderzoek. Xenotransplantatie kennen we al – het overplanten van organen van dieren in mensen. Dit beperkt zich tot nu toe tot het implanteren van varkens-hartkleppen in mensen, en het gebruik van insuline geproduceerd door varkens.

In Amerika wordt nu een heel nieuwe stap gezet in het gebruik van dieren (ook weer varkens) als bron van organen voor mensen. Genetisch bewerkte biggen-embryo’s worden geënt met menselijke stamcellen, waarna er een menselijke alvleesklier in groeit.

De techniek verkeert nog in de onderzoeksfase en is nogal omstreden. De dilemma’s liggen dan ook voor het opscheppen: Mag je mensen op deze manier met dieren vermengen? Mag je een dier zo naar believen gebruiken als bron van reserve-onderdelen?

Daar staan ook mogelijkheden tegenover met als belangrijkste: een einde aan de wachtlijsten voor donoren. Hierover komen ongetwijfeld hevige debatten. Maar de uitkomst is voorspelbaar: langzaam maar zeker gaan we er aan wennen, als blijkt dat de techniek werkt en mensenlevens kan redden.

Hoe tegennatuurlijk het nu ook voelt, wezenlijk anders dan voedselproductie is het niet. Als je dieren in stallen mag opsluiten met als doel ze op te eten, waarom zou je ze dan niet mogen houden voor een nobeler doel, namelijk: mensen beter maken?