Koning Willem Alexander en staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu Sharon Dijksma op handelsmissie in China.</p> <p><em>Foto: ANP</em> VarkensOpinie

‘Handel willen we allemaal’

Handelsmissies met ministers, koning en Eurocommissaris naar allerlei landen. De wereld is een groot dorp waar we overal alles moeten kunnen verkopen.

Handelsmissies naar alle landen, je hoort er als minister niet meer bij als je niet over de hele wereld reist. De koning en koningin vertrekken met een grote delegatie naar China, net als Eurocommissaris Hogan. De wereld is een groot dorp en we moeten overal alles kunnen verkopen.

Handelsakkoord TTIP versneld doorvoeren

Obama en Merkel pleiten samen in het Duitse Hannover voor een versnelling van TTIP. Lokale politiek leidt tot bescherming van markten voor het hogere politieke doel. Zo zijn er quota en heffingen voor de import van varkensvlees in Japan om de lokale varkenshouders te beschermen. China heeft een minimumprijs voor graan ingesteld en legt daarom hoge importheffingen op voor graan. Alles om het platteland economisch leefbaar te houden. Ook tussen de VS en de EU zijn quota vastgesteld, bijvoorbeeld voor rundvlees.

Almaar verder liberaliseren

Wereldwijd bestaat de neiging om verder te liberaliseren en deze lokale politieke issues naar de achtergrond te dringen. Amerika heeft vergaande handelsverdragen met onder meer Japan gesloten, waarmee de quota en de importheffingen op termijn worden opgeheven. Japan (en geheel Oost-Azië) is een grote markt van miljarden consumenten. Tarieven en quota in deze regio hebben grote invloed op het succes van onze Nederlandse export.

De afgelopen 20 jaar hebben ons geleerd dat vrije economieën ons grote welvaart hebben gebracht. De Chinezen hebben een enorme prestatie geleverd door razendsnel te groeien zonder noemenswaardige onrust te veroorzaken in maatschappij en economie. Alles bij elkaar zitten we met complexe problemen waarop een simpel antwoord vrijwel onmogelijk is.

Markt Oost-Azië openhouden

Wat is nu het belang van Nederland in deze kluwen? Op de eerste plaats is het van groot belang dat we toegang blijven houden tot belangrijke consumentenmarkten, zoals de Oost-Aziatische markt. Ten aanzien van Japan betekent dit dat er behoefte is aan het afsluiten van een vergelijkbaar handelsakkoord tussen Japan en de EU als dat tussen Japan en de VS. Voor ons allen is Japan een markt van grote betekenis en tevens een volwassen, zeer kapitaalkrachtige markt. Hier ligt dus een uitdaging voor de EU-Commissie.

Nederlands imago op Chinese markt hooghouden

Ten tweede speelt het verder open krijgen van de Chinese markt een rol; denk daarbij aan rundvlees, bewerkte vleesproducten en orgaanvlees van varken en rund. Dit zijn grote uitdagingen voor de keten en de Nederlandse overheid. De keten dient ervoor te zorgen dat ze aan de vragen van de markt voldoet en de overheid voert namens ons allen de onderhandelingen en verdient daarin volop ondersteuning van de bedrijven in de keten.

Let wel: door de veranderde voedselveiligheidswetgeving in China zijn de eisen van de Chinezen strenger dan die van de Amerikanen en zal het Nederlandse bedrijfsleven hiermee veel professioneler moeten omgaan. Het gaat hier om een gezamenlijke prestatie van het Nederlandse bedrijfsleven. Dat betekent dat een lelijk eendje tussen de mooie zwanen het Nederlandse imago van Nederland in China veel schade kan berokkenen. Dat imago van Nederland in China is nu goed, het is van groot belang dat we hieraan blijven werken.

Relatie met Rusland verbeteren

Op de derde plaats hebben we nog een punt met Rusland dat dient te worden opgelost. Als gevolg van de ontdekking van Afrikaanse Varkenspest in Polen en de Baltische staten, voldoet het certificaat voor de export van varkensvlees niet meer.

Op dit moment zitten we in een situatie dat Rusland en de EU het al 2,5 jaar niet eens kunnen worden over een nieuwe tekst, met als gevolg de gehele EU op slot voor de export van varkensvlees bijproducten naar Rusland. Voor dezelfde rundvleesbijproducten is de export wel toegelaten. In tegenstelling tot andere exportdossiers is dit geregeld tussen de Europese Commissie en de Russen en niet bilateraal tussen lidstaten afzonderlijk en derde landen.

Niet alles centraal regelen

Moeten we weer eens gaan nadenken over subsidiariteit? De uitvoering en het toezicht op de uitvoering is volledig in handen van de lidstaten. Het is dus logisch dat we de toelating van producten tot derde landen bij de EU-lidstaten laten en niet centraal bij de Commissie proberen te regelen. Laten we realistisch zijn; als Italianen wijn willen exporteren naar Rusland, mag het toch niet gebeuren dat Nederlandse wijnboeren deze export zouden blokkeren omdat ze niet aan Russische regels zouden voldoen.

Kortom, voor onze economische ontwikkeling is het van groot belang dat we de juiste maat blijven houden bij alle uitdagingen die we moeten oplossen.

Beheer
WP Admin