‘Varkenshouders hebben te lang gezwegen’

Zeugenhoudster Els Bruns beheerde afgelopen week het account Boerburgertweet. Ze wil dat burgers een juist beeld hebben van de varkenssector. ‘Ik wil alles uitleggen’.

Zeugenhoudster Els Bruns in Saasveld (Ov.) vindt het belangrijk dat burgers juiste informatie krijgen over de varkenshouderij. Daarom beheerde zij afgelopen week het Twitteraccount @Boerburgertweet. Een boer houdt een week lang de volgers van dit account op de hoogte van het werk op het bedrijf en beantwoordt vragen. Na afloop geeft de beheerder het stokje door aan een collega-landbouwer.

Vanaf maandag ben ik een week te volgen via @Boerburgertweet. Ik neem jullie mee voor een inkijk in ons varkensbedrijf

Els Bruns (@Rene__Els) September 17, 2016

@Boerburgertweet heeft 5.600 volgers en 10.000 op Faceboek. Het bereik zit op tienduizenden mensen, zegt Bruns. Bruns is 1 van de 10 varkenshouders die het account beheerde en hoopt dat meer collega’s volgen. “het verhaal kan niet vaak genoeg worden verteld”, zegt Bruns.

Waarom heeft u het account beheerd?

“Omdat ik het belangrijk vind dat de varkenshouderij op een juiste wijze in het nieuws komt. De niet-agrarische media zet de varkenshouderij vaak ongenuanceerd neer. Dan ontstaat het beeld dat varkens massaal antibiotica krijgen of zeugen continu in boxen liggen. Dat is onjuist. Varkenshouders hebben te lang gezwegen en verzuimd te reageren op deze berichten. Ik vind het belangrijk dat een eerlijk verhaal wordt verteld over de varkenshouderij, zodat begrip ontstaat voor de sector.”

Els Bruns voor haar stal in Saasveld (Ov.).
Foto: Frank Uijlenbroek

Is uitleg zo belangrijk?

“Zeker weten. Door uit te leggen waarom zeugen in kraamboxen staan, ontstaat daarvoor begrip bij burgers. Dat wil niet zeggen dat na uitleg iedereen het eens is met dat gegeven. Maar met begrip voor elkaars mening en werk is al veel gewonnen.”

Hoe heeft u afgelopen week ervaren?

“Het heeft een goed gevoel nagelaten. Ik heb veel positieve reacties gehad op mijn Twitter- en Facebook-berichten. Van collega-boeren, maar ook van burgers in het dorp, bijvoorbeeld aan het schoolhek. Via deze social media kreeg ik ook mooie vragen van de doelgroep. Een paar voorbeelden: hoe zit het met de brandveiligheid? Hangen er camera’s in de stal en hoe gaan jullie om met het gebruik van antibiotica? Via Twitter en Facebook heb ik dat uitgelegd. Vooral de uitleg over antibiotica vond ik belangrijk. Ik gezegd dat we alles doen om dieren gezond te houden. Mochten antibiotica nodig zijn, gaat dat op voorschrift van een dierenarts en wordt een middel gebruikt dat het minst essentieel is voor de volksgezondheid.”

Niet iedereen reageerde positief. Hoe heeft u dat ervaren?

“Ik heb inderdaad aan den lijve ervaren dat er een groep is die vijandig tegenover de veehouderij staat en niet bereid is fatsoenlijk in discussie te gaan. Er is ook onplezierig gereageerd via anonieme accounts. Dat is niet leuk. Ik heb daar niets mee gedaan.

Iedereen daarentegen, die op een nette wijze reageert en vragen stelt, heb ik een antwoord gegeven. Ik wil alles uitleggen; ik ben van de dialoog.”