VarkensAchtergrond

Houtkachel in zeven jaar terugverdiend

Johan en Nancy Walvoort stapten over van gaskachels naar een houtkachel om hun varkensstallen en woning te verwarmen. Ze stoken houtsnippers die ze in de regio kopen.

Als Johan Walvoort een bak houtsnippers pakt met de voorlader komt een stofwolk vrij. De brandstof voor de kachel is kurkdroog. Dat is precies wat de varkenshouder wil. Voor een hoog rendement en het behoud van de kachel besteedt hij veel aandacht aan het drogen van houtsnippers.

Johan Walvoort en Nancy Walvoort-Peters in Loerbeek (Gld.) zijn in april 2012 overgestapt van gaskachels naar een houtkachel voor de verwarming van hun varkensstallen. De cv’s in de stallen waren dringend aan vervanging toe. Na een halfjaar sloten ze ook het woonhuis aan op de installatie. De Walvoorts gebruiken nu enkel gas voor het koken; de houtkachel verwarmt ook de waterboiler.

Beweeg over het icoon voor meer bedrijfsinformatie.

De eerste houtkachel

De ondernemers gingen niet over één nacht ijs. Zeven à acht jaar terug kwamen ze voor het eerst in aanraking met een houtkachel op een vakbeurs. Na 
bezoeken aan collega’s, oriënteren en rekenen kozen ze voor een biomassakachel van Heizomat. Deze verbrandt houtsnippers, zaagsel, houtpellets, houtkrullen, miscanthus, stro en graan.

Kosten

De totale investering was € 60.000. De kachel zelf kostte € 30.000. Het leidingwerk bedroeg € 30 per strekkende meter. De rest van de uitgaven betroffen het kachelhuis (zeecontainer), de voorbereiding, de aanschaf van machines, het grondwerk en de investering in houtopslag. “De terugverdientijd schat ik op zeven jaar”, zegt Walvoort. “Dat bereiken we door € 1.300 per maand te besparen op aardgas. Voorheen ging er jaarlijks 22.000 tot 24.000 kuub gas doorheen.”

Plaatsing buiten de stallen

De kachel staat opgesteld in een zeecontainer. In de stallen was onvoldoende ruimte om de installatie te plaatsen. Het voordeel van plaatsing buiten de stallen is dat er minder kans is op brandgevaar, dat scheelt weer in de verzekeringspremie. Hiertegenover staan de aanschaf van de zeecontainer en extra leidingwerk.

Walvoort koos voor een installatie zonder warmtebuffer, vanwege de beperkte ruimte in de container. “Consequentie is dat de kachel continu brandt. Als er geen warmtevraag is, brandt zij op onderhoudsniveau. Dat kost 7 tot 8 kuub snippers extra per jaar”, schat Walvoort.

Johan Walvoort vult de voorraadbunker van de kachel bij met gedroogde houtsnippers. Voor dit doel schafte hij een voorlader aan. De trekker had de varkenshouder al.

CO2-neutraal stoken

De varkenshouders stoken houtsnippers, die ze in de regio kopen. Hierdoor verwarmen ze hun bedrijf CO2-neutraal. Dit betekent dat de CO2-uitstoot van de kachel gelijk is aan de CO2-opname van het hout om te groeien. Walvoort koopt verse snippers voor € 9 tot € 25 per kuub. Het vochtgehalte van de snippers is in het voorjaar hoger dan in het najaar.

In de machineloods staat materiaal om zelf een deel van de snippers te verzamelen. Walvoort beschikt over een eigen versnipperaar en transportwagens. Hij versnippert snoeihout en gerooid hout uit singels of erfbeplanting van particulieren, bedrijven en verenigingen.

De kern van de stammen geeft de meeste warmte. Walvoort heeft een voorkeur voor harde houtsoorten als eiken, beuken, kastanje en acacia. Die geven veel warmte per kuub.

Droogproces in drie fasen

Belangrijk bij het stoken op houtsnippers is het drogen van de brandstof. Dat gebeurt in drie fasen. Om goed te kunnen drogen legde Walvoort twee sleufsilo’s aan en een opslagruimte onder de loods.

De natte snippers worden eerst los in de silo gestort tot een hoogte van 3 meter. In de bult ontstaat door broei een temperatuur van 70 graden, waardoor veel water verdampt. Na zes maanden dekt Walvoort de bult af met een vliesdoek. Dit laat geen regenwater door maar wel condens. Hierdoor drogen de snippers verder in. Als de binnenopslag leeg is, gaan de afgedekte snippers naar binnen. De kachel wordt bijgevuld met snippers uit de binnenopslag.

De kachel staat in de zeecontainer. As komt in de rvs bak, de zwarte buis voert rookgas af. De container bestaat uit twee delen; achter de tussenwand zit de voorraadbunker.

Lage arbeidsbehoefte

De kachel is vrij grof uitgevoerd. Hij oogt robuust. Hierdoor kunnen grove stukken hout gestookt worden. Walvoort geeft aan weinig storingen te hebben. Het merendeel van de storingen komt door taai hout. Dit draait zich vast in de vijzel, waardoor deze vastloopt. Een enkele keer loopt een te groot stuk hout vast in de vijzel. Door partijen hout en snippers hierop te selecteren, blijft het aantal storingen beperkt.
De ondernemer zegt dat de kachel weinig onderhoud nodig heeft. “In de zomer moet ik de as eens per drie weken verwijderen, ’s winters eens per zes dagen.” De asla is relatief klein in verhouding tot de kachel. Walvoort schat de arbeidsbehoefte inclusief vullen op een uur per week om de kachel te laten functioneren. Dat is exclusief het zelf snipperen en halen van snippers. Dat zien de Walvoorts als vrijetijdsbesteding. Ze hebben nog geen moment spijt gehad van de omschakeling.
Kijk hier voor meer foto’s over dit bedrijf.

Deze partij heeft Walvoort zelf gesnipperd en bevat relatief veel schors en twijg. Dat geeft minder warmte.

Beheer
WP Admin