‘Goede koeverzorging is een kunst’

Goed je koeien verzorgen is een kunst, maar ik wil niet zo lang wachten op waardering als Van Gogh.

Wij brengen ieder jaar wel een bezoek aan Amsterdam. Even weg van de beslommeringen van de boerderij. Dit jaar bezochten we het wintercircus. In de pauze staan alle bezoekers twintig minuten in de rij voor wat drinken of een broodje worst.

Op het Museumplein staat een wachtrij van twee uur voor het Van Gogh-museum. Van Gogh schilderde anders dan dat mensen vonden dat het hoorde. Bij het huis van Anne Frank is de rij wachtenden zelfs langer dan twee uur. Anne moest het leven laten, omdat ze anders was. Rond de Oude Kerk zitten vrouwen ‘gevangen’ achter rood verlichte ramen. Aan het einde van de dag zien we de musical De Tweeling, waarin men een excuus zoekt door zich te verschuilen achter het gemeenschappelijk falen in de oorlog. Op weg naar huis zien we achter een tramhalte een zwerver liggen, verstoten van onderdak en eten.

‘Koeien liggen vorstelijk in strohok’

Thuisgekomen loop ik eerst door de stal. Alle koeien hebben hun eigen ligplaats, de beschikking over voldoende eten en onbeperkt drinken. Ik aai er een paar de bol en zie dat ruim 80% vredig ligt te herkauwen. Vijf droge koeien liggen vorstelijk in een strohok: volop voer en geen wachtrij bij de drinkbak. Het loopt lekker met de koeien, een vervangingspercentage van 13, leeftijd bij afvoer van zeven jaar, een dierdagdosering van 0,83 en eersteklas melk met een celgetal van 130.

Op de computer bekijk ik nog snel de evaluatie van het KoeKompas en schrik van de negatieve opmerkingen. Wij doen op ons bedrijf vele zaken anders dan andere veehouders, dus niet goed. Onwillekeurig moet ik terugdenken aan ons bezoek aan Amsterdam. Sinds Van Gogh en Anne Frank is er in Nederland nog niets veranderd. Niet het resultaat van werken of leven is belangrijk. Het draait nog steeds om de manier waarop je werkt of leeft.

Bij KoeKompas, KKM en veel andere programma’s draait het allang niet meer om het te bereiken doel. Het draait om het papier, de data en de controle-instanties zelf. We brengen onze baby’s op zeer jonge leeftijd naar het kinderdagverblijf en Kamerleden steunen de motie voor kalf bij koe, hoe krom kan iets zijn? De zwerver of drugsverslaafde achter de tramhalte, de ‘gevangen vrouwen’, de lange rijen vluchtelingen of de steeds stijgende milieudruk.

‘Afzien van deelname aan controles en kwaliteitsprogramma’s’

Opnieuw herhaalt de geschiedenis zich en zoekt men een heilig doel als excuus voor het gemeenschappelijk maatschappelijk falen, een nieuwe ‘Heilige Koe’. Voordat u zich als Van Gogh wegens miskenning een oor afsnijdt, is het goed samen eens te overwegen af te zien van deelname aan alle controles en kwaliteitsprogramma’s, totdat we weer een fatsoenlijke melkprijs ontvangen. Goed je koeien verzorgen is tegenwoordig een kunst, maar ik wil niet zolang wachten op waardering als Van Gogh.