‘Kalf bij de koe vergissing van Moeder Natuur?’

Het kalf blijft niet voor niets van nature bij zijn moeder. Dat is goed voor de weerstand: het kalf groeit sneller, is socialer in de kudde en toont later goed moedergedrag.

Er gaan steeds meer stemmen op om kalveren enige tijd bij de koe te laten. We hebben het dan over de melkveehouderij, want bij runderen voor de productie van rundvlees is het gelukkig gebruikelijk om het jonge dier maanden bij zijn moeder te laten drinken. Melkveehouders houden die melk blijkbaar liever zelf en verzetten zich nu met hand en tand. Terwijl er een onmiskenbaar voordeel is voor de sector.

Minder antibiotica nodig

Het leidt immers tot sterkere, zwaardere dieren die minder antibiotica nodig hebben. De nu nog overtollige ‘binnenlandse kalveren’ worden dan ook weer interessant voor de kalvermesters, die nu nog zo’n kwart miljoen dieren van ver weg halen. Het is mooi dat Joop Atsma, voorzitter van Stichting Brancheorganisatie Kalversector, de Dierenbescherming vorige week toezegde hiermee te zullen stoppen als er voldoende aanbod van kalveren is uit eigen land en het nabije buitenland, maar dan moeten de melkveehouders zich veel coöperatiever opstellen. Atsma reageerde op de petitie van de Dierenbescherming (42.500 ondertekenaars!) om lange afstandstransporten van kalveren te staken.

Gesputter van melkveehouders

Op open dagen wordt melkveehouders vrijwel altijd gevraagd waarom het kalf bij de koe wordt weggehaald. Hun inlevingsvermogen geeft terecht aan dat dit tegennatuurlijk is. Het wringt. Nu zelfs de Tweede Kamer sinds kort in meerderheid overtuigd is van het belang om kalveren bij hun moeder te laten, komt het gesputter van de melkveehouderij op z’n zachtst gezegd geforceerd over. Het wordt bijna lachwekkend dat nu wetenschappers en dierenartsen van stal worden gehaald om te bepleiten dat het zelfs beter is om het jong van zijn ouder te scheiden. Alsof Moeder Natuur zich zou hebben vergist!

Opmerkelijke argumenten

Zoötechnisch is het een knap stukje werk, maar dat maakt het moederloos opfokken niet minder tegennatuurlijk en zeker niet het beste voor het kalf. Voor het direct scheiden van het kalf voert men opmerkelijke argumenten aan: het zou beter zijn voor het welzijn van het kalf; de koe kan ziektes overdragen; als je op latere leeftijd kalf en koe scheidt, levert dat voor allebei veel stress op. Aspecten die in de vleesveehouderij geen probleem zijn en met goed management ook in de melkveehouderij prima te ondervangen zijn.

Het kalf blijft niet voor niets van nature bij zijn moeder. Het is goed voor de weerstand, het kalf groeit sneller, is socialer in de kudde en toont later goed moedergedrag, om een paar voordelen te noemen.

Samenleving serieus nemen

De Tweede Kamer wil nu een plan van aanpak zien om kalveren bij hun moeder te laten. In plaats van politici vals sentiment te verwijten, te zeggen dat ze niet weten waar ze het over hebben, te suggereren dat zij verantwoordelijk zullen zijn voor slechter dierenwelzijn of zelfs voor een hogere kalversterfte, doet de melkveesector er verstandig aan de zorgen uit de samenleving serieus te nemen en constructief mee te werken. Laat de biologische melkveehouderij het voortouw nemen. Dat daar óók de kalveren van de koe worden gescheiden, vinden veel consumenten verbijsterend. En terecht.