‘Fosfaatreductie: een absurd plan dat toch steun verdient’

Het fosfaatreductieplan zit vol met absurditeiten.

Het fosfaatreductieplan dat de sector met pijn en moeite heeft gebaard, zit vol absurditeiten:

• Boeren krijgen een (slacht)premie als ze melkvee wegdoen. Zoals het nu lijkt, geldt dat ook als ze tegen alle waarschuwingen in hun veestapel na 2 juli 2015 hebben uitgebreid.
• Die premie wordt opgehoest door alle collega’s samen, ook door wie niet is gegroeid, zelfs volledig extensieve, grondgebonden bedrijven en boeren die niet meedoen aan de derogatie, betalen mee.
• De omvang van de veestapel op die peildatum was te groot. Daar moest een korting van 4-8% overheen. Maar door alle heisa lijkt diezelfde peildatum nu het einddoel – wat het niet is.
• Er gaat €45 miljoen naar boeren die toch al van plan waren te stoppen. De aangekondigde fosfaatrechten zijn voor hen een zak geld. Die willen ze uiteraard binnenhalen. Om hen toch te bewegen zo snel mogelijk te stoppen, krijgen ze nu al een voorschot – op de waarde van rechten die nog niet eens zijn uitgedeeld.

Genoeg gekkigheid dus in dit plan. Dat mag geconstateerd. Is dat het hele verhaal? Nee. Er staat iets tegenover:

• Ongekende eensgezindheid van LTO, NMV, de hele zuivel, ministerie, bank(en?) en voerjongens.
• De enige kans op behoud van de kostbare derogatie.

De ideale oplossing bestaat niet. Elke uitkomst kent slachtoffers. Dit plan is toch de minst slechte optie. Dus: geef het een kans.