Koeien vervoeren naar Turkije

Export van dieren naar derde landen? Dan ook export van dierenwelzijnskennis!

Ik kom net uit een slachthuis met een drijfgang vol uitwerpselen, waar stieren uitgleden en over elkaar heen vielen. Medewerkers gebruikten elektrische prikkers, waardoor de paniek bij de dieren toenam en de chaos nog groter werd. Tijdens de koffiepauze daagden we de mannen uit om scheppen en slangen ter hand te nemen en grote schoonmaak te houden. Ze gingen vol overgave aan de slag.

Veewagens in de hitte op weg naar Turkije

Ons Turkse avontuur begon in 2010, toen de grenzen tussen Europa en Turkije open gingen voor veetransport. We volgden veewagens op weg naar slachthuizen in Turkije en zagen veel leed aan boord vanwege hitte, niet werkende watersystemen en vertrapping. Schokkend was vooral hoe ‘downers’, dieren die niet meer op hun poten kunnen staan, werden behandeld bij aankomst in het slachthuis. Ze werden aan kettingen gebonden de trucks uitgesleept en aan één poot omhoog getakeld en naar de slachtruimte gebracht terwijl ze volledig bij bewustzijn waren. Vervolgens werd hun keel doorgesneden, zonder verdoving.

Meer kennis voor veeartsen en slachthuismedewerkers

Veel slachthuismedewerkers weten niet hoe ze hun werk beter moeten doen. Dat runderen bang zijn om door schaduw te lopen: daar hebben ze geen idee van. En dat lawaai een reden kan zijn voor de verhoging van de pH-waarde in vlees is in de meeste Turkse slachthuizen ook onbekend. Hier is kennis nodig. We organiseerden daarom een tweedaags seminar over humane slacht. Tot onze verrassing namen meer dan honderd mensen deel, onder wie vooral veeartsen en slachthuismedewerkers.

De gang naar de slacht moet soepeler voor de koe

Het Turkse ministerie van landbouw is regelgeving gaan opstellen voor dierenwelzijn. Enkele godsdienstige instanties staan open om het gesprek aan te gaan over bepaalde vormen van verdoving bij de rituele slacht. Twee slachthuizen hebben concrete veranderingen aangebracht in hun bedrijf. Een dak zorgt nu voor bescherming van de dieren in de wachtruimte, en zijwanden langs de drijfgangen en extra licht boven de fixeerbox voorkomen valpartijen en opstoppingen. Zo verloopt de gang naar de slacht soepeler, waardoor medewerkers niet aan staarten hoeven draaien en elektrische prikkers gebruiken om de dieren door te laten lopen. Over een paar weken ontvangen Eyes on Animals en V-Cons een groep afgevaardigden van het Turkse ministerie van landbouw. Ze willen graag de best practices van Nederlandse en Belgische slachthuizen bekijken en mogelijk toepassen in Turkse slachthuizen.

Ethische verantwoordelijkheid stopt niet buiten de grens

Als de industrie dieren wil transporteren naar derde landen, laat ze er dan ook voor zorgen dat de kennis over betere slachtmethoden meegenomen wordt. Want dieren naar een land transporten waar ze op zeer wrede manieren worden gedood en je schouders erover ophalen, is onacceptabel.  Eyes on Animals bereikt een hoop, maar kan deze strijd niet alleen aan. Lees meer informatie over ons werk in Turkije.