RundveeOpinie

Het droeve lot van Tiny van Kats

De furazolidon-affaire heeft al een jaar lang grote impact op het echtpaar Van Kats. Onlangs overleed Tiny van Kats. Zij kon de behandeling niet verdragen.

Op woensdag 29 april werd Tiny van Kats-Spruit begraven, de vrouw van Gert van Kats. Na een lange ziekteperiode en pijnlijke laatste weken stierf ze op 23 april. Tiny was al sinds de ruwe huiszoeking van de NVWA en dito benadering in mei vorig jaar van slag, wist ik van Gert van Kats. Ik heb het ook met eigen ogen gezien. Het echtpaar heeft het laatste jaar veel ellende meegemaakt, vooral door de furazolidon-affaire.  De Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA) verdenkt Van Kats ervan de bron te zijn van sporen furazolidon die in vleeskalvervoer werden gevonden.

NVWA heeft Van Kats in houdgreep

De dienst heeft het bedrijf van Van Kats daarop maandenlang geblokkeerd en ook nog een torenhoge borgsom geëist. In zekere zin houdt de NVWA de onderneming nog steeds in de houdgreep, maar heeft nog altijd niet onomstotelijk kunnen bewijzen dat Van Kats de bron is van de furazolidon. De NVWA heeft nagelaten om andere bronnen uit te sluiten, terwijl er alle reden is om het anders aan te pakken.

NVWA speelt op tijd

Een rechtszaak laat nog op zich wachten, de NVWA speelt op tijd. Daar kan een normaal bedrijf nooit tegenop. Dat moet door blijven draaien om het hoofd boven water te houden.

Deze situatie van in de wurggreep houden en blijven dreigen is het echtpaar niet in de koude kleren gaan zitten. In een vorige blog schreef ik dat ik ‘uit de tweede hand’ kennis had van misdragingen van onderzoeksambtenaren. Daarover is misverstand ontstaan. Ik bedoelde dat ik per definitie niet ‘live’ en onbespied aanwezig kan zijn bij ontoelaatbaar gedrag ( het is dus altijd uit de ‘tweede hand’), maar van Gert van Kats weet ik van ernstige misdragingen van een senior-NVWA-ambtenaar tegen zijn vrouw. Zelfs collega-ambtenaren schaamden zich ervoor. Naderhand kwamen diverse ambtenaren van de dienst bij Van Kats vertellen hoezeer ze met het optreden van leidinggevenden in hun maag zaten. Het was echter altijd op persoonlijke titel en anoniem, uit vrees voor hun baan.

Zelfs beboet voor liefdadigheid

De plagerijen hielden niet op na de eerste inval. Bijzonder beschamend was de beboeting van een paar vrijwilligers (met werkvergunning) uit voormalig Joegoslavië. Gert en Tiny geven via een door henzelf opgerichte stichting al jarenlang hulp aan mensen in dit land. Tiny verwierf daardoor de bijnaam ‘moeder Teresa’. Gert had afgelopen jaar een paar vrachtauto’s ter beschikking gesteld, maar die moesten nog een beetje worden opgeknapt. Mooie klus voor genoemde vrijwilligers. Ondanks de werkvergunning kreeg Gert bij een controle toch een boete van duizenden euro’s aan zijn broek. Direct te betalen. Hij stond immers al slecht te boek bij de NVWA. Zelfs liefdadigheid werd hen misgund.

Met dit alles is niet gezegd dat het overlijden van Tiny een rechtstreeks gevolg is van het overheidsoptreden. Zoiets valt nooit hard te maken. Het heeft echter wel zware impact gehad op haar welbevinden. Hier lijken op zijn minst excuses op hun plaats. Wat zakelijk is, moet zakelijk worden uitgemaakt. Emotioneel klein maken en erger hoort daar niet bij.

Beheer
WP Admin