Verantwoorde groei

Eindelijk ligt er een concept-algemene maatregel van bestuur over de melkveehouderij. Daarin probeert men te regelen dat veehouderijen niet ongebreideld zonder grond mogen groeien.

Groeiers die al intensief zijn. mogen slechts een deel van hun fosfaatoverschot verwerken, onder de rest moet grond liggen. De regeling is zo ingewikkeld dat zelfs de staatssecretaris deze niet helemaal begrijpt, zo lees ik in de krant.

En ja, zo is er altijd wel weer wat: wordt het melkquotum eindelijk afgeschaft – waarbij veel oudgedienden zoals Gerrit Braks hebben laten doorschemeren dat dat toch wel jammer is – komen er weer andere beperkingen aan de groei in zicht. En dat is ook wel logisch vanuit de maatschappij gezien. Veel bedrijven zullen het minder logisch vinden, zij hebben een natuurlijke drang, en soms voelen zij ook wel de economische noodzaak, tot schaalvergroting. En dan valt het nu nog wel mee, maar op enig moment zullen ook de ongewisheden van de wereldmarkt in melk over ons neerdalen. En dan?

Overigens is de vraag of de voorgestelde ‘verantwoorde’ (lees: grondgebonden) groei überhaupt wel mogelijk is. Nederland is al aardig vol met landbouwdieren, niet alleen koeien maar ook varkens, kippen en paarden. Er is nog altijd een flink mestoverschot, dat zeker niet kleiner wordt als de gebruiksnormen verder worden aangescherpt. De mestverwerking schiet ook niet echt op. Het jaar 2015 zou wel een enorme opleving op dit terrein te zien moeten geven om aan de verplichte mestverwerking te kunnen voldoen. De hoeveelheid landbouwgrond neemt niet toe, maar af. Bij een streven naar grondgebondenheid zal de druk op de grondmarkt nog toenemen. Waar zit dan de groeipotentie?

Zou het niet beter zijn om eerst de huidige problemen op te lossen, alvorens weer aan groei te gaan denken? Zo bezien komt de afschaffing van het melkquotum nog minstens tien jaar te vroeg. De kraan wordt verantwoord opengedraaid, maar er zijn hele grote dweilen nodig om het droog te houden.