Geen megastallen maar koeien in de wei

De Partij voor de Dieren wist het wel weer, kort voor de provinciale Statenverkiezingen. Geen megastallen maar koeien in wei en geen bestrijdingsmiddelen maar biologische landbouw en meer van die losse flodders, gericht op die kiezer die nou eenmaal zoveel van zijn huisdier houdt dat hij daar zijn politieke afwegingen ondergeschikt aan maakt.

Onze melkboeren hebben altijd uitstekend hun pr gedaan. Keer op keer kwam de sector met prima slagzinnen en goede reclamecampagnes om het volk te overtuigen van het feit dat melk toch echt gezond is en onmisbaar. “Drink per man driekwart kan” (jaren 60); “Met melk meer mans” (vroege jaren zeventig); “Melk, de witte motor!” (jaren 80); “Melk en je kan tegen een stootje” (2009) Tegen beter weten in, want melk is voor de kleintjes bedoeld en niet voor volwassenen. Inmiddels heeft half Nederland een lactose-intolerantie, misschien wel te danken aan dat overdadige melkgeslurp.

Onze veehouderijsectoren zijn kennelijk niet meer in staat zo’ n goede reclamecampagne op poten te zetten. En dat niet alleen. Komt er nieuws uit veehouderijland, dan is het meestal negatief nieuws. “Megastallen”, zei Nelson Verheul van GroenLinks in het NOS-journaal van 13 maart, “zijn slecht voor dierenwelzijn, slecht voor het milieu en slecht voor de volksgezondheid”. Hij weet het, al weet hij er niets van.

Toch komen er af en toe ook positieve berichten over de veehouderij, al worden die nauwelijks opgemerkt. Zo reisde een Duitse verslaggever mee met een biggentransport, niet in de cabine maar tussen de biggen. Tegen de verwachting in bleken de varkens het uitstekend naar hun zin te hebben tijdens de zes uur durende reis. Dat voor de Nederlandse diervoederindustrie maar weinig oerwoud wordt gekapt, is ook goed nieuws. In een uitzending van de Duitse WDR werd aangetoond dat biologische kippen een veel slechtere bacterie score hebben.

De veehouderij hoeft niet steeds weer in de verdediging te worden gedwongen door een paar ondervoede doemdenkers. De melkveehouderij al helemaal niet, met haar grote draagkracht onder de bevolking. Het wordt weer eens tijd voor een nieuwe slogan. Tot op heden kwamen melkveehouders slechts in beweging als de melkprijs voor langere tijd laag was. Dan kwam er actie, de veegmachine werd van de nieuwe 200 pk tractor afgehaald en op naar Brussel. Dan moest de politiek het ontgelden en werd er ook nog geluisterd naar die boze boeren. Een beetje meer subsidie en het ging weer. Het moet nu anders.

Al jaren is bekend dat het melkquotum wordt afgeschaft. De melkveehouderij had zich kunnen realiseren dat zij onder een vergrootglas ligt. Onze tegenstanders werken dan misschien wel niet maar slapen doen ze zeker niet als ze de veehouderij dwars kunnen zitten. Aan de uitbreiding van de melkveestapel moet een reclamecampagne vooraf gaan die laat zien dat groter niet slechter is. Dat dieren in grote, noem het megastallen, niet ongezonder zijn, zich niet minder plezierig voelen en dat juist het milieu baat heeft bij een concentratie van vee. De veehouderij in Nederland is de duurzaamste ter wereld, heeft de laagste co2-footprint en is een geweldig exportproduct.