‘Vergaderboeren te laks’

“Pas op”, zegt Hanna, “je bent zelf een vergaderboer en dan moet je je eigen nest niet bevuilen.” Dat zal wel. Maar ik kan het niet laten omdat de lakse houding van onze boerenvertegenwoordigers me ergert.

En niet alleen dat. Ook de verdeeldheid, breed uitgemeten in de media.

Steeds meer vergaderboeren

“Vergeet ook niet het aantal”, zegt Hans knikkend. “Er komen steeds minder boeren, maar steeds meer vergaderboeren. Voor de melkveehouderij hebben we bijvoorbeeld al LTO, ZLTO, LLTB, NMV, DDB, vaak nog verdeeld in sectoren. Dan hebben we de besturen van coöperaties, agrarische natuurverenigingen, veeverbetering en ga zo maar door. Het groene front is voorgoed verdwenen.”

Bestuur voert opdracht directie uit

En we kibbelen maar door. Coöperaties, zoals in zuivel, zijn een voorbeeld. Besturen moeten toezicht houden op de onderneming, maar beperken zich meestal tot het verkopen van de regelgeving aan de boer. In opdracht van hun directies, die vinden dat boeren zich moeten houden aan hun eisen wat de grondstof melk betreft. Niet de directie in opdracht van het bestuur, maar het bestuur voert de opdracht van de directie uit richting de leden.

NMV: regels overheid meer dan genoeg

Daar zijn andere boerenorganisaties dan weer op tegen. Zoals voorzitter Harm Wiegersma van de vakbond NMV. Die vindt de regels van de overheid meer dan genoeg en meent dat de zuivelfabrieken de melk moeten verwaarden tot de hoogst mogelijk prijs. Zonder extra voorwaarden.

‘Wij willen toch ook de hoogste melkprijs?’

“Een beetje dom standpunt”, zegt Hanna. “Melk is voor hun grondstof. Elke fabriek stelt eisen aan de inkoop van grondstoffen die ze verwerken. Dat doen zuivelondernemingen ook. Wij willen toch de hoogste melkprijs? De klant is koning.”

In de supermarkt regeert de beurs

Zo gedraagt de klant zich niet. Hij stelt hoge eisen, maar in de supermarkt regeert zijn beurs. De kiloknallers vliegen de deur uit. Je kunt voor de prijs van een Dacia geen Mercedes verwachten.

Zwak in onze vertegenwoordiging

Terug naar de lakse vergaderboeren. Ze zijn te gemakkelijk voor de directies en andere beleidsmakers. Er zijn er veel te veel, die vooral voor eigen parochie preken. Kortom, we zijn zwak in onze vertegenwoordiging en dat kost ons meer geld dan we kunnen berekenen.