Foto: Koos Groenewold RundveeOpinie

Ergeren aan nieuwe wetten

Melkveehouder Piet Jan Thibaudier vraagt zich af hoe je moet omgaan met een wet waarvan de spelregels grotendeels ontbreken.

Ik voel me de laatste weken meer boekhouder dan melkveehouder. Al die referenties die je krijgt van mestverwerking, fosfaatrechten en AMvB grondgebondenheid; ik weet soms niet waar te beginnen. Hoe moet je omgaan met een wet die over een kleine maand ingaat, maar waarvan de spelregels grotendeels ontbreken?

Martijn van Dam aan zet

Dat veel veehouders gewoon doorgaan meer koeien te houden zolang er onduidelijkheid is, snap ik heel goed. Die opstelling heeft zich tot nu toe immers goed uitbetaald. Nu is Martijn van Dam aan zet in het lastige mestdossier. Hij moet laveren tussen de erfenis van Dijksma en zijn eigen ideeën. Komen er drie verschillende referenties, of wordt alles samengeperst tot een overzichtelijk geheel? Ik ben zeer benieuwd.

‘Beetgenomen door Dijksma’

Ik krijg steeds meer de indruk dat de sector, door te hameren op grondgebondenheid, zich beet heeft laten nemen door Dijksma. Kijk maar eens naar het effect van de verlaging van de fosfaatnormen in 2016. 
5 kilo fosfaat per hectare minder lijkt dan wel niet zo veel, het snoept voor het gemiddelde bedrijf toch al gauw 200 kilo plaatsingsruimte of vijf koeien weg.

Piet Jan Thibaudier, melkveehouder in Lemmer (Fr.). Foto: Jan Willem Schouten

Piet Jan Thibaudier, melkveehouder in Lemmer (Fr.). Foto: Jan Willem Schouten

 

Regionale kringlopen

Volgens de Wet verantwoorde groei melkveehouderij mag je onbeperkt uitbreiden als je alle extra mest verwerkt of daar VVO’s voor afsluit. De AMvB grondgebondenheid schrijft bij uitbreiding vaak een minimale hoeveelheid extra grond voor. Die twee regelingen bijten elkaar. Enerzijds mag je de extra mest afvoeren naar de buurman, anderzijds slechts tegen een maximumpercentage.

Hierdoor raken we de samenwerking in de regio kwijt. Dat is vreemd, want zowel de landelijke als de provinciale overheden hameren op het sluiten van regionale kringlopen.

‘Wolf in schaapskleren’

Niet de fosfaatrechten maar de grondgebondenheidseis is volgens mij de wolf in schaapskleren. Ik zie aankomen dat dit anders zal uitpakken dan bedoeld en vastgelegd in deze AMvB. Grondgebondenheid is een goed streven, want we willen geen grondloosheid zoals in de intensieve veehouderij.

Met de KringloopWijzer zijn alle melkveebedrijven verplicht inzicht te geven in hun fosfaatproductie, en zo die van de Nederlandse melkveestapel. Mogelijk dat hierdoor ruimte voor extra koeien ontstaat, doordat we beter draaien dan de forfaitaire normen.

Positieve ervaringen met KringloopWijzer

Mijn ervaringen met de KringloopWijzer zijn positief. We hadden een slechte tweede helft van het groeiseizoen in 2014 vanwege muizenschade; vanaf september was 30 hectare veranderd in een prairielandschap.

Uiteindelijk kwam onze grasproductie toch nog op meer dan 10 ton droge stof per hectare. Dat vertaalde zich in een onttrekking van 100 kilo fosfaat per hectare, 10 kilo meer dan het gemiddelde. Door het management bij de koeien aan te passen kwam de fosfaatproductie per koe uit op 38 kilo. Dat is bijna 10% beter dan de forfaitaire norm. Dit geeft mij hoop voor de toekomst.

Beheer
WP Admin