Wel weidevogels, geen weidegang

Binnen de melkveehouderij komt er steeds meer aandacht voor biodiversiteit. Maatschap De Vries zet zich al vele jaren in voor het verbeteren van de weidevogelstand rond It Heidenskip.

Het was de ganzenoverlast die maakte dat De Vries zich nu ruim 15 jaar geleden actief ging bemoeien met natuurbeheer. Eind jaren ’90 kwam daar het weidevogelbeheer bij. De melkveehouder legt een kaart op zijn bureau waarop precies is aangeven welke weidevogels waar zijn gespot. Beheerscontracten maken mogelijk dat verschillende melkveehouders in de omgeving bij de ruwvoerwinning rekening houden met de weidevogels. Nu zijn het vooral de ‘last minutes’ waar De Vries druk mee is. Veehouders in de omgeving, die op het laatst nog een vergoeding voor weidevogelbeheer willen aanvragen, kunnen bij hem terecht. De Provincie biedt deze mogelijkheid omdat van te voren niet altijd duidelijk is waar de weidevogels betreffend seizoen neerstrijken.

Melkkoeien blijven binnen

De 235 melkkoeien op het bedrijf lopen jaarrond binnen. Op zich niet bijzonder, ware het niet dat de veehouder zich bovenmatig inspant wat betreft het stimuleren van de biodiversiteit op en rond zijn bedrijf. Op maar liefst 40 van de 95 hectare grond heeft hij een beheerscontract voor weidevogels. Dat blijkt prima te combineren met een intensieve bedrijfsvoering. De productie ligt op dit bedrijf op zo’n 18 tot 20.000 liter per hectare en de gehaltes zijn opvallend hoog. Dit seizoen moet er naar verwachting 3.600 kuub mest worden afgevoerd en het bedrijf wil verder groeien. Het argument: ik ben te intensief om wat aan het stimuleren van biodiversiteit te doen, doet de veehouder dan ook af als ‘flauwekul’. Hij ziet het juist als een uitdaging om een goed lopend bedrijf te combineren met zorg voor weidevogels. “Er zijn percelen met stroken waar we geen kunstmest strooien, maar deze kunstmest  gebruiken we extra op percelen die we gebruiken voor zomerstalvoedering. Op deze manier hebben we weer meer eiwit voor onze koeien. Zo kienen we dat uit.”

Geen twijfel

Dat de melkveehouder zich, ondanks zijn inzet voor het verbeteren van de biodiversiteit, niet inzet voor weidegang, begrijpt niet iedereen. Toch wordt hij naar eigen zeggen nooit aan het twijfelen gebracht. “Ook niet door een premie van 1 cent.” Weidegang zou het einde betekenen voor zijn weidevogels. “235 koeien naar buiten op een huiskavel van 40 hectare. Dat is gewoon teveel.”

Daarbij weegt de weidepremie niet op tegen het extra melkgeld dat hij in de stal nu met de hoge gehaltes vet en eiwit weet te realiseren. Iedere melkveehouder kan volgens hem op zijn eigen manier bijdragen aan het imago van de sector. De één via weidegang, de ander door actief weidevogelbeheer.”

Vogelstand blijft stabiel

Ondanks zijn flinke inzet is de vogelstand op en rond zijn bedrijf de afgelopen jaren stabiel gebleven. Teleurstellend? Nee, al had hij wel wat meer resultaat verwacht. Maar ondanks flinke groei van zijn bedrijf heeft hij het aantal weidevogels toch stabiel weten te houden. Kritiek op de landelijke afname van het aantal weidevogels vindt hij terecht. Het is een taak van de boeren om de weidevogels te beschermen. De meeste weidevogels zitten immers op landbouwgrond. Dat neemt volgens hem niet weg dat ook het aantal weidevogels in een aantal natuurgebieden terug loopt. Hij noemt een gebied in de omgeving waar 10 jaar geleden nog 35 grutto-broedparen zaten, en nu nog 4. Simpelweg een gevolg van de vos, zo legt hij uit. “Natuurorganisaties doen dan even niets aan de predatie.”

Modern boeren

De Vries ziet het als uitdaging om het moderne boeren te combineren met weidevogels. Vorig jaar telde de veehouder op zijn bedrijf in totaal 40 broedparen. Hij is ervan overtuigd dat dit aantal met de nodige inspanning dit jaar weer gehaald gaat worden.