Diepstrooisel in box goed voor uiergezondheid

Sabine Tijs, zoötechnisch specialist van het UGA-team bij de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD), licht tijdens het Boerderij-congres het belang van een goede boxbedekking 
toe. De specialist steekt in op diepstrooiselboxen en vergelijkt deze met een matras dat is voorzien van zaagsel.

In een praktisch overzicht toont Tijs de plussen en minnen van elk type bedekking (zie tabel). Diepstrooiselboxen zijn op de meeste aspecten beter dan een matras met zaagsel. Het is dan ook niet vreemd dat veel veehouders die nieuw bouwen of uitbreiden, voor diepstrooisel kiezen.

De vraag spitst zich toe op het beddingmateriaal. In toenemende mate is dat het gebruik van de dikke fractie van gescheiden mest.

Selectief droogzetten

Christian Scherpenzeel, uiergezondheidsspecialist van GD, vertelt over zijn ervaringen met selectief droogzetten. Hij complimenteert de melkveesector dat met minder antibioticagebruik toch nog een daling van het gemiddelde celgetal tot onder 200.000 cellen per milliliter melk wordt bewerkstelligd.

Om juist om te gaan met selectief droogzetten, is overleg tussen veehouder en dierenarts nodig. Zij moeten de juiste criteria vaststellen wanneer een koe met of zonder antibiotica droog gaat. Daarbij moet er extra aandacht zijn voor vaarzen. Ook is hygiëne tijdens het inbrengen van injectoren bij droogzetten (antibiotica of teatsealer) cruciaal om te voorkomen dat koeien een aantal dagen na droogzetten mastitis ontwikkelen.

De Gezondheidsdienst voor Dieren richt zich vooral op diepstrooiselbedding, omdat veel veehouders die nieuw bouwen of uitbreiden voor dit type ligbox kiezen. De vraag spitst zich dan ook toe op welke bedding het best is.

Verzamelde data

Harm Wemmenhove, onderzoeker van Wageningen UR, benadrukt de kansen van het grote aantal sensoren die iets zeggen over de (uier)gezondheid van koeien. De verzamelde bulk aan data heeft de boer echter niet nodig, het gaat om attentiekoeien. Maar ook dat is niet voldoende. Er moet actie op volgen.

De verzamelde data uit de verschillende sensoren zouden gecombineerd moeten worden tot één advies. Het project SmartDairyFarming heeft als doel dergelijke lijsten te ontwikkelen en uit te werken. Tot die tijd moet de veehouder zelf beslissingen nemen op basis van de huidige beschikbare informatie.