‘Profiteren van het eierschandaal’

Pluimveebedrijven die met fipronil zijn besmet, kunnen en mogen hun mest alleen door mestverwerker BMC laten verwerken. Niet verrassend dus dat BMC van zijn monopoliepositie gebruikmaakt. Maar de wijze waarop roept wel vragen op.

BMC verwerkt jaarlijks een derde van alle pluimveemest in Nederland. De aanvoer van deze mest wordt geregeld door Orgafert, een dochter van coöperatie DEP. De coöperatieleden, waaronder ook de fipronil-bedrijven, betalen afhankelijk van hun locatie vaste prijzen voor de mestafzet. Echter, het merendeel van de met fipronil besmette bedrijven zijn niet-leden. En alleen voor deze bedrijven rekent BMC nu ruwweg een vier keer zo hoog tarief.

BMC wijt de hogere prijs onder meer aan opschalen van de verwerkings- en opslagcapaciteit, logistiek gepuzzel en een gemiddeld lagere energieproductie uit de mest. Maar of die factoren samen goed zijn voor een meerprijs van grofweg € 30 per ton, is hoogst discutabel.

Het ontbreekt hier aan transparantie en alternatieven. De met fipronil vervuilde mest mag absoluut niet meer in de voedselketen komen. Bijvoorbeeld als meststof voor de akkerbouw. Had de vervuilde mest dan bijvoorbeeld ook aan willekeurige vuilverbranders kunnen worden aangeboden?

Nu lijken BMC en Orgafert, met exclusieve instemming van EZ en de NVWA, wel heel erg te mogen profiteren van het eierschandaal.