Hollandse kip en Hollandse melk

Pluimveesector en supermarkten hebben afspraken gemaakt over verduurzaming van de kip. Eind 2015 is alle gangbare kip bij Albert Heijn vervangen door de Kip van Morgen. Later volgen nog Melk van Morgen en Geitenkaas van Morgen.

Albert Heijn, de grootgrutter die het moeilijk heeft door een afbrokkelend marktaandeel, zet de verduurzamingskoers uit met de Hollandse Kip. Die Hollandse Kip is wel een paar eurootjes duurder dan die van ons en, geeft Albert Heijn ook ruiterlijk toe op zijn website, zorgt toch ook voor een hogere CO₂-uitstoot. Maar een beetje meer ruimte voor de kip en minder antibiotica is dat wel waard.  Hoogbegaafde Hanneke van Ormondt van Wakker Dier – daar is zij weer – klaagt vandaag (26 juni 2014) op RTL4 dat nog steeds 80 procent van de supermarktschappen is gevuld met reguliere kip. Het is nog veel erger omdat dat getal niets zegt over de verkoop van reguliere kip, slechts iets over het aanbod. De werkelijkheid is dat de verkoop van de alternatieve kippen een regelrechte commerciële ramp is, veel gaat onverkocht de ton in.

Duurste verse-kipassortiment

Die Hollandse Kip is nu nog wel veel duurder maar dat blijft natuurlijk niet zo. Tenzij de consument massaal die kip uit de schappen gaat trekken, wat ik nog niet zie gebeuren, wordt de Hollandse kip haast net zo goedkoop als haar gewone gangbare collega. De andere supermarkten wachten gewoon af wat er met de kip van Albert Heijn gebeurt en trekken hun eigen plan. Eind 2015 heeft Albert Heijn het duurste verse-kipassortiment van Nederland. De consument die nu al die bijzondere kipsoorten links laat liggen, gaat naar een andere winkel. Dat gaat dus niet gebeuren, de Hollandse Kip van Albert Heijn wordt net zo prijsconcurrerend als de rest. U mag nu een keer raden wie dat gaat betalen.

Betere marges

Volgens Peter van Horne van LEI Wageningen UR, die vast goed kan rekenen maar van zaken doen geen sjoege heeft, biedt dit kansen voor de pluimveesector om de marges te verbeteren. Pluimveehouders zouden samen moeten optrekken om de slachterijen wat onder druk te kunnen zetten. Nu ken ik een paar honderd vleeskuikenhouders, maar ik ken er geen twee die iets samen zouden doen. Wij zijn een bijzondere verzameling eigenwijze eigenheimers, gewend aan individuele afspraken en daaruit het voordeel halen.

Angst regeert

Onze vertegenwoordigers hebben vorig jaar de oren laten hangen naar actiegroepen van veganisten en grachtengordelstadstuintjesboeren. Angst heeft geregeerd. Nu zien we waartoe dit leidt: we moeten ons nu in producentengroepen verenigen om het de supers nog eenvoudiger te maken de prijs te bepalen. Wij vleeskuikenhouders weten precies hoe het werkt: de kuikens gaan erin en zes weken later moeten ze eruit. Onze invloed op al het andere is nul komma nul.

Wij zijn domme vleeskuikenhouders en worden vertegenwoordigd door domme bestuurders. De melkveesector gaat dit zeker anders aanpakken.