De biosector is een verwend kind

De biomarkt is en blijft een nichemarkt, veel te duur voor de gewone consument. Bleek ook weer op BioVak ’14.

Uw nijvere verslaggever gaat de boer op, de bioboer wel te verstaan. Een vreemde vogel op de BioVak ’14 in Zwolle. In januari was hier de vakbeurs voor de gehele biologische sector. Iedere zichzelf respecterende agrarische wereldverbeteraar had hier een standje gehuurd. Organisch, biologisch-dynamisch, gewoon biologisch, ecologisch, vegetarisch, al of niet lacto, reform, veganistisch, heel veel bio en green.

Ik vroeg me af voor wie deze beurs is georganiseerd. Voor de exposanten zelf, of om consumenten kennis te laten maken met de grote verscheidenheid aan producten? Het laatste kunnen de biocollega’s goed gebruiken. Het bio-imago is de laatste tijd wat aangetast door de slechte prijs-kwaliteitverhouding van de meeste lekkernijen. Toch deed de BioVak niets om de consument over deze prijsstreep te trekken. Kwam u hongerig binnen zoals wij, dan ging u ook hongerig weer naar huis. Een bio-dominee die patat zou moeten bakken in plaats van preken, vingerhoedjes sap om te proeven, en minuscule stukjes kaas deden vermoeden dat de producten niet voor de gewone consument bestemd zijn, maar voor hen die een zuinige levensstijl hebben of een dikke portemonnee.

Na twee dagen beurs pakten al die kaasboeren hun kazen weer in, waarschijnlijk voor de beurs van volgend jaar. Ik adviseer ze om dan wat vrijgeviger te zijn. Een biobeurs zou ons moeten willen overtuigen dat bioproducten beter smaken, beter zijn voor mens en milieu en ook nog eens betaalbaar. Op deze manier lukt dat niet. Bij ons is de biosector nog lang niet volwassen. Voorlopig houdt ons kind nog te veel van zichzelf.

Een kind dat zich tegen zijn ouders keert

Bij onze oosterburen komt de bio in de puberteit. Hoe meer schandalen (bio-eieren) hoe harder er geschreeuwd wordt. Daar in Duitsland slijpen de bioboeren de messen. Tijdens de Gruene Woche, de grote landbouwbeurs in Berlijn demonstreerden kleine boeren zij aan zij met consumenten en natuurbeschermers tegen wat zij de agrarische industrie noemen. Bioland, een samenwerking tussen verschillende biologische organisaties heeft het met de gangbare landbouw helemaal gehad en stelt welzijnsrichtlijnen op voor de veehouderij waar ook de gangbare veeteelt zich aan zou moeten houden. Dat vindt Bioland natuurlijk en ze vindt ook dat agrarische export de landbouw in de importgebieden verstoort. We hebben het alles al zo vaak gehoord en weerlegd.

De biomarkt is en blijft een nichemarkt, klein en duur, veel te duur voor de gewone consument. Bio wordt gedragen door emotie, niet meer en niet minder. Het is niet gezonder, het smaakt niet beter en het blijft onbetaalbaar.

De biosector gedraagt zich als een verwend kind en keert zich tegen zijn ouders. Dankzij de gangbare landbouw kan het kind groeien, maar van dank is geen sprake. Het is nog geen Pasen, maar ik moest er wel aan denken: Blute nur, du liebes Herz! Ach! Ein Kind, das du erzogen, Das an deiner Brust gesogen. Droht den Pfleger zu ermorden. Denn es ist zur Schlange worden. (Matthäuspassion BWV 244)