Vogelgriep leidt tot fundamentele vragen

De uitbraak van hoogpathogene vogelgriep in Nederland is nog met veel raadsels omhuld.

Niemand weet hoe ver het virus verspreid is en of er nog besmette dieren op bedrijven rondlopen. Net zo intrigerend is de vraag hoe het virus gesloten pluimveestallen kon binnendringen. Inmiddels gaan deskundigen er wel van uit dat de variant van het AI-virus dat nu rondwaart, H5N8, ook bij wilde vogels voorkomt. De vondst van een besmette eend in Duitsland duidt daarop.

Daarmee is nog niet keihard bewezen dat het virus Nederland op die manier is binnengekomen. Wel ligt er een levensgroot vraagstuk glashelder op tafel: hoe moet de veehouderij omgaan met de ziekterisico’s uit de natuur? Deze vraag geldt niet alleen voor de pluimveehouderij, ook de varkenshouderij en zelfs de rundveehouderij staat eraan bloot.

Het wachten is op de natuurhaters die oproepen trekvogels uit te roeien. Maar het is in de praktijk al praktisch onmogelijk om de stand van wilde zwijnen te reguleren, laat staan van de vele soorten ganzen, eenden en zwanen die hier leven.

Oplossingen zullen gezocht moeten worden binnen de houderij. Is het technisch mogelijk en wenselijk stallen nog beter af te sluiten van de buitenwereld? Is een systeem op basis van rigoureus ruimen bij uitbraken wel houdbaar als de frequentie van die uitbraken systematisch hoger wordt? Kan buitenuitloop nog wel, met alle ziekterisico’s die daar aan kleven? Of toch maar serieus kijken naar vaccinatie? Allemaal vragen waar de sector meteen mee aan de slag moet zo gauw deze crisis bezworen is.