Nog lang niet genoeg van de Rabo

Het over lange jaren zorgvuldig opgebouwde imago van een bank die het beter zou doen, ligt in gruzelementen.

Eerst leek de kredietcrisis de Rabobank niet te deren. Hierdoor aangemoedigd meende de bank ook moreel gezag te bezitten. Zo riep de Rabo onze melkboeren op tot weidegang, wilde ze over duurzaamheidsrente praten en meer van die linkse sociaal-gevoelige onderwerpen. Een dik rood kruis staat nu door al die mooie praatjes.

Geen eenzame opsluiting

Met de Libor-affaire ging het helemaal mis. U weet het allemaal, €774 miljoen boete. Geld dat wij als klanten gewoon gaan ophoesten. De bank die zich presenteerde als goed en netjes heeft het laatste restje respect verloren met de gouden handdruk die de ontslagen Rabobankier Sipko Schat meekrijgt: €884.000. Onder de verantwoordelijkheid van Sipko Schat is jarenlang grote fraude en bedrog gepleegd. Hij wist het niet, zegt u? Hij had het kunnen en moeten weten. Als u en ik zoiets in het klein uitvreten, krijgen wij naast een boete die we zelf moeten dokken ook nog wat maanden op water en brood. Niet Schat, die krijgt waar hij kennelijk recht op heeft en niet de eenzame opsluiting die hij zou moeten krijgen.

Deze week werd bekend dat de genoemde gouden handdruk nog te krap is: Rabo betaalt aan Sipko ook nog eens vier maanden opzegtermijn waarmee de totale afscheidsbonus op 1,2 miljoen komt.

Geen gevoel voor de samenleving

Het is maar weer eens klip en klaar dat alle mooie praatjes voor de bühne zijn en dat het de heren in krijtstreeppak alleen gaat om de centjes, hun eigen centjes wel te verstaan. Laten we het er vooreerst maar op houden dat de zware jongens Moerland en Schat zich voor een rechter moeten verantwoorden. Niet in Duckstad maar in Utrecht. En met hen nog een hele bestuurslaag van bonusjagers. De nieuwe bestuursvoorzitter van de Rabobank, Wout Dekker, besloot eerder dat Schat aan kon blijven. Hij was naar eigen zeggen verrast over de negatieve reacties uit de maatschappij hierover. Het tekent wederom een generatie bankiers die geen enkel gevoel heeft voor wat er in de samenleving leeft.

Een grote blunder

Eind 2012 nam de Rabobank afscheid van de professionele wielersport. Het schrappen van de wielerploeg is achteraf gezien een grote blunder van de Rabo. De Tour de France gaat starten in Utrecht dit jaar vlak bij het hoofdkantoor van de Rabo. Wat was mooier geweest om een nieuwe start te maken als bank? Een frisse en schone Rabobank-wielerploeg rijdt de eerste etappe aan kop van het peloton langs het hoofdkantoor van de geplaagde bank waar de toegewijde medewerkers stilletjes een traantje wegpinken. Geweldige reclame, sport en emotie. Niets van dit alles dit jaar, de wielerploeg werd aan de kant gezet. Weet u nog waarom de Rabobank de coureurs wegstuurde? Het ging om eerlijkheid en imago. Daar gaat het inderdaad over, nog steeds.

Het gaat een generatie hardwerkende boeren duren om er bovenop te komen.