Trekker uit m’n jeugd: Zetor

Anderhalf jaar pluisde Dirk Mandemakers (67) uit Kaatsheuvel (N.-Br.) advertenties door, op zoek naar net dit ene type trekker.

‘Mijn vader en oom waren boer en wij woonden in een deel van de boerderij van mijn oom. Hij kocht in 1955 een trekker als die op de foto. Mijn vader werkte toen nog met een paard. Omdat de machines nog bedoeld waren voor achter een paard, moest iemand achter de ploeg aanlopen. Dat deed mijn oom en dan mocht ik sturen. We begonnen ’s ochtend op tijd en rond zes uur ’s avonds zei hij dan: ‘We gaan nog ene keer rond!’ Om 11 uur ’s avonds zei hij dat nog steeds.

Boer worden mocht niet

Later reed ik geregeld met een buurjongen naar de melkfabriek met een kar vol melkbussen. Ik was eigenlijk te jong om op de openbare weg te rijden, maar er werd vaak een oogje toegeknepen. Natuurlijk wilde ik boer worden, maar dat mocht niet van mijn vader. Ik moest naar de ambachtsschool en ben timmerman geworden.

Zoektocht naar een Zetor

Toen ik jaren later als hoofduitvoerder in de bouw werkte, moest ik ontspanning zoeken in een hobby. Vogels en tuinieren hielpen niet. Ik bedacht dat ik misschien gewoon zo’n Zetor K moest zoeken. Anderhalf jaar lang haalde ik elke week de Boerderij bij mijn oom om de advertenties door te spitten. Uiteindelijk vond ik er één in Friesland.

50 trekkers verder

Ik heb de Zetor K bij ontvangst helemaal uit elkaar gehaald en in een jaar tijd zonder motorische kennis weer in elkaar gezet met niet altijd de goede pakkingen of draaispanning. Een beginnersfout die ik nu niet meer zou maken. Mijn vrouw vroeg nog: ‘Wat moet je met die bonk roest?’ Ik antwoorde dat ze zich geen zorgen moest maken en dat ik nu tevreden was. Dat had ik niet moeten zeggen: ik ben nu ruim vijftig trekkers verder, waarvan ik de meeste weer verkocht. Dit is trouwens een Zetor A. Het verschil is een lagere bodemvrijheid en hogere snelheid.”