Sharon Dijksma AlgemeenNieuws

Dijksma’s straatje nog niet schoon

Den Haag – De staatssecretaris voor landbouw draagt mede verantwoordelijkheid voor de productie van genoeg, veilig en gezond voedsel zonder daarbij het milieu, de diergezondheid of het dierenwelzijn te veel te belasten. En in het verlengde daarvan zit het groen onderwijs en binnen de Europese Unie het gemeenschappelijk landbouwbeleid in de portefeuille.

Bij haar aantreden kreeg staatssecretaris Sharon Dijksma het voordeel van de twijfel, niet alleen van de Kamerleden met wie ze in het parlement moest samenwerken, maar ook van de bestuurders in de agrarische sector.

Dijksma leert snel

Dijksma bevestigde haar reputatie als iemand die zich snel in dossiers kan inwerken, en collegiaal, scherp en vasthoudend is. Ze erfde als staatssecretaris een aantal lastige dossiers: de ontpoldering van de Hedwige, de decentralisatie van het natuurbeleid, het lostrekken van de stagnerende vergunningverlening rond natuurgebieden.

Einde melkquotum

De beëindiging van de melkquotering leverde de staatssecretaris meer hoofdbrekens op, dan bij haar aantreden werd verondersteld. In haar overdrachtsdossier las Dijksma in 2012 al dat er in verband met de afschaffing van het melkquotum een stelsel van verantwoorde mestafzet of verplichte mestverwerking moest komen, in combinatie met voermaatregelen en de erkenning van kunstmestvervanger uit mest. Met de in 2013 aangenomen mestwetgeving in de hand heeft ze in Brussel na – naar eigen zeggen – zware onderhandelingen de derogatie voor de melkveehouderij weten binnen te halen. Hoewel zij dat als een succes heeft gebracht, werden de aanscherpingen in de sector niet uitsluitend juichend ontvangen.

Lastige positie opvolger

De staatssecretaris dacht met regels voor een grondgebonden groei het loslaten van het melkquotum op te vangen. Daarbij vertrouwde ze deels ook op de zelfdiscipline van de sector. Toen de groei van de melkveehouderij een omvang aannam dat de fosfaatproductie boven de gestelde plafonds dreigde uit te komen,  greep ze in met het voorstel om fosfaatrechten in de melkveehouderij in te voeren. Dat hoofdpijndossier, met uiteenlopende politieke standpunten van de twee coalitiepartijen, kan haar opvolger moeilijkheden opleveren.

Natuurwet

Dijksma loodste ook de natuurwet door de Tweede Kamer, waarin de lijst van bejaagbare soorten werd beperkt. Haar opvolger zal de behandeling in de Eerste Kamer moeten afronden – zoals die overigens ook straks de landbouwbegroting in de senaat moet verdedigen.

Een van de verdiensten van Dijksma is dat ze  er in is geslaagd om de vergunningverlening rond natuurgebieden vlot te trekken met het Programma Aanpak Stikstof.  Hoewel de vergunningverlening nog steeds niet van een leien dakje gaat en de juridische robuustheid van het systeem nog moet blijken, is met het PAS in elk geval in een groot deel van het land weer ruimte gekomen voor enige ontwikkeling. Over de stikstofaanpak zal met het PAS echter het laatste woord nog niet gesproken zijn. Op de valreep presenteerde Dijksma afgelopen vrijdag de voedselvisie. Het is aan haar opvolger daar een eigen kleur aan te  geven.

Beheer
WP Admin